Inloggen
voeg je column toe

Columns

De loer en de portemonnee

Niets aan duidelijkheid te wensen over laten, eigenlijk is dat een hele rare zin, als je niets aan duidelijkheid te wensen over laat, dan is alles zo duidelijk als gesneden koek zeg maar, en als je dus met iemand een afspraak maakt dan is dat vaak duidelijk, maar ik ga steeds meer begrijpen waarom er mensen roepen: je moet het op papier laten zetten, dan ligt het vast! Ja weet je, ik ben zo iemand die een ander nog vertrouwd, op zijn woord, op zijn gezicht en op zijn handdruk, ondanks dat ik al ettelijke malen mijn bakkes gestoten heb.

Ik stink er telkens weer in, en ik hoor je jezelf afvragen: ben je dan zo goedgelovig? Ja misschien wel, maar het is toch zeker niet zo, dat je geen mens meer vertrouwen kunt, je moet toch nog op mensen kunnen rekenen op woorden kunnen vertrouwen, je moet een handdruk toch nog voor waar aan kunnen nemen?

Of ben ik nou ineens van haarkleur verandert? Ben ik nou ineens de weg kwijt? Ben ik nou ineens dat domme mens, die in de goedheid van anderen zo vreselijk graag wil blijven geloven? Ondanks dat ik al diverse malen mijn smoel gestoten heb op een verschrikkelijke manier?

Niets aan duidelijkheid te wensen overlaten, is toch duidelijk genoeg dacht ik zo, is toch zo klaar als een klontje, en of ik daar nou een suikerklontje mee bedoel of een klontje in de pap, doet er eigenlijk helemaal niet toe, feit is, dat ik probeer om duidelijk te zijn, zo duidelijk dat men me ook begrijpt en als dat niet zo is, dan moet men mij vragen wat ik ermee bedoel, als ik niet duidelijk ben bedoel ik dan.

Maar goed, ik had het dus over de duidelijkheid naar anderen toe, en dat je er tegenwoordig niet meer blind op vertrouwen kunt dat mensen je geen loer draaien, wanneer je iets hebt afgesproken, en wat ik nou met die loer bedoel, is vast en zeker te vinden in de dikke van dalen, daar ben ik van overtuigd, in dat geval ben ik ook duidelijk, maar wat ik bedoel te zeggen is: dat mij een oor is aangenaaid, waarmee ik niet wil zeggen dat ik nu met drie van die dingen aan mijn hoofd loop, zou wel een mooie zijn voor de hoor specialist, maar dat aangenaaide oor heeft alles met de loer te maken die me gedraaid is, ik ben donker van haar ( oké, met hulp van bepaalde pakjes dan) dus kan me niet verschuilen achter de lichte haarkleur die men gebruikt als er domme acties worden gepleegd.

De duidelijkheid die te wensen overlaat is dan ineens niet meer zo’n rare zin net zomin als de gesneden koek, die er altijd wel in gaat, maar mijn vertrouwen heeft een dermate grote deuk opgelopen (die er trouwens niet komen omdat ik er tegenaan gelopen heb) dat het een hele poos zal duren vooraleer ik me weer vrij en frank kan en zal durven bewegen. Maar weet je: ik wil zo graag in de goedheid van de mens blijven geloven, ik wil zo graag dat er mensen zijn die eerlijk zijn, ik wil zo graag: dat me geen loer wordt gedraaid, dat doe ik een ander ook niet, maar breng me in vredesnaam mijn portemonnee terug, zodat ik weer in de goedheid van de mens kan geloven!

Schrijver: An Terlouw, 4 januari 2011


Geplaatst in de categorie: misdaad

3.9 met 7 stemmen 837



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
orbass
Datum:
5 maart 2014
wie heeft jouw portemonnee?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)