Het innerlijke stemmetje
Wie kent ‘het’ niet? Het stemmetje van je vader en/of je moeder in je hoofd. Met goede bedoelingen hebben zij je iets mee willen geven. Maar vaak is het een irritant stemmetje dat op een doordringende manier attendeert op wat je wel en niet moet doen. Altijd op de momenten dat je precies het tegenovergestelde doet of wilt gaan doen.
Laatst vertelde mijn buurvrouw dat ze nooit op de bank kan ploffen met een ‘bakkie’ als het nog een grote rotzooi is in haar huis. Hoeveel zin ze daar dan ook in heeft, toch zal ze dat niet doen. Als kind had ze geleerd van haar moeder, dat ze eerst haar kamer moest opruimen, of een andere klus, voordat ze iets leuks mocht gaan doen, eerder niet. Haar moeder was daar zeer strikt en consequent in, waardoor het voor haar aanvoelde alsof ze, ‘het iets leuks doen’, moest verdienen, dat mocht nooit zomaar.
En wie is er niet groot mee geworden? Met de Nederlandse nuchterheid: ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.’ En; ‘Niet met je kop boven het maaiveld uitsteken’. Zeker de generatie die opgegroeid is in de jaren ’50, ‘60 hebben geleerd om niet uit de ‘band te springen’. Netheid in woord en daad, onderwerpen aan gezag en ‘zuinigheid met vlijt’. Je ouders tegenspreken en je mening geven is dan ondenkbaar. En geld over de balk smijten een zonde. Na een shopdag vertelde ik uitgelaten mijn moeder, dat ik mijzelf verwend had met de aanschaf van 3 boeken en een cd. Haar reactie was: “Ach, als je het financieel kan en niet in de problemen raakt, moet je dat doen.” Ik stond hartstikke rood en had daarom liever van haar gehoord: “Oh, wat fijn voor je, nou geniet er maar van!”
Hulp vragen en aanvaarden is moeilijk voor mensen die geleerd hebben om niet ‘hun vuile was buiten te hangen’. Of waartegen gezegd is, dat je altijd moet blijven lachen en vooral niet mag laten merken hoe het echt met je gaat.
Ik heb een vriend die ‘altijd naast de pot pist’, zoals hij dat zelf zegt. Eerst nadenken voordat je iets doet, is de wijze les geweest van zijn ouders. Waardoor hij altijd eerst ‘de kat uit de boom kijkt’ en het heel lang duurt voordat hij actie onderneemt en geen keuze durft te maken. Met als gevolg dat die wereldreis er nooit van gekomen is, het switchen van baan niet aandurft en de aanbieding mis loopt, omdat een ander hem net voor is geweest.
Mijn opa’s lijfspreuk was: ‘Als ze maar niets van je werk kunnen zeggen.’ Mijn vader leerde mij: ‘Als je werk maar goed is.’ Ik wil nu niet mijn opa en mijn vader de schuld geven van mijn burnout, maar ik durfde in mijn werk geen fouten te maken en om mijn inzet te tonen nam ik extra werk aan en draaide ik overuren.
Uit onderzoek is gebleken dat, de jeugd van tegenwoordig narcistische trekken heeft. De reden is, omdat de huidige generatie opgroeit met het idee dat zij alles kunnen doen en worden wat ze willen en dat de wereld om hen draait. De ‘schuld’ ligt bij de ouders, vindt men, die in de opvoeding van tegenwoordig hun kind teveel op een voetstuk hebben staan en overladen met aandacht en geen grenzen stellen. ‘Doe vooral wat je wilt en waar je plezier in hebt,’ is de meegekregen boodschap. Welk gevolg gaat dat stemmetje krijgen?
hotmail.nlGeplaatst in de categorie: ouders
ouders
197
Geef je reactie op deze inzending: