Inloggen
voeg je column toe

Columns

communicatiemiddelen verhinderen echt contact

Kinderen stonden vroeger verlekkerd rond te kijken in de snoepwinkel. Hoewel ze meestal niet meer dan een stuiver besteedden, was de vriendelijke dame achter de toonbank onuitputtelijk geduldig. Glimlachend luisterde ze naar het onderlinge gesnater van de kinderen. Zolang ze het lekkers miet aanraakten zonder het te kopen was alles goed. Het snoepgoed was meestal walgelijk. Duimdrop, zoethout, dropveters en spekkies. Zwart/wit mag allang niet meer. Het was zo zout dat de bloeddruk er door verdubbelde. Daarna gingen die kinderen verheerlijkt snoepend spelen. Tollen, knikkeren, bokspringen, wegkruipertje. Als de omstandigheden gunstig waren speelden de jongens met de meisjes een kringspelletje, zelfs aan touwtje springen konden zij meedoen. Meestal voetbalden ze met een bal die uit van alles kon bestaan behalve uit een voetbal.
Die tijd is voorbij. Als de kinderen niet als rollades verpakt achter in de auto zitten om naar school of een door de ouders noodzakelijk geachte vereniging te worden gebracht, zitten ze verbeten hun boodschappen op facebook te beantwoorden.
De vrienden die daarop gevonden worden, hebben zij nog nooit gezien, alleen op een klein wazig fotootje. Helaas, veel ouderen zijn net zo gek!
Sms-en kost ook veel tijd. Veel kinderen zijn al verslaafd. Volwassenen voelen zich dood ongelukkig als zij hun mobiel thuis op tafel hebben laten liggen.
Bovendien mailen zij tot ze malende zijn.
Vanaf de vroeger vrolijke kindertijd zijn ze bezig met communicatie zonder ooit iemand in de ogen te zien.
Zij raken menselijk contact ontwend. Moeder wacht geen kind meer op met een kopje thee, moeder verdient mee. Mama is geëmancipeerd. Zij heeft voor niemand nog tijd. Ook niet om vaders sperma op te vangen. Daar moet hij maar een vriendin voor nemen, die alleen van de omstandigheden wil profiteren. Als ze thuis een partner heeft, koopt de dame wel een melkmachine voor die vent, die slaat na tweehonderd liter vanzelf af.
Als echt contact niet meer te vermijden is wordt het zo kort mogelijk gehouden. Ze kunnen hun apparatuur niet te lang in de steek laten. Veronderstel eens dat ze het bericht missen dat de stoelgang van hun facebook vriend vandaag niet zo vlot verloopt.
Voelen zij zich teveel beknot door echt contact, worden die mensen agressief, waarbij zelfs doden kunnen vallen.
Mijn moeder is allang dood, maar ik kan nog steeds verlangen naar een kus op de plaats waar ik me gestoten heb. Die kus hielp echt, meer dan een facebook bericht van een onbekende vriend.
Persoonlijk geniet ik intens als ik snuffelend in mijn tweedehands boekwinkel bij Ron in de Boekenla, Boomstraat 5 in Dordrecht een goede vondst doe of een interessant gesprek kan voeren met een andere liefhebber. Er komen ook verzamelaars van lp's en singles. Wat een genot en dan ook nog een gratis koffie. Gelukkig zijn er nog meer mensen die persoonlijk contact op prijs stellen.

Schrijver: Eelt, 5 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.1 met 17 stemmen 181



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Dorknoper
Datum:
7 oktober 2012
Mogelijk levert dit een extra onsje bekendheid op (deze site). Of daardoor je stukken leuker, inhoudelijker of meer literair worden, weet ik niet zeker. Positieve reacties, welke ik althans hier lees op jouw bijdragen, lijken nogal ingestudeerd, overdadig jubelend, of ingestoken. Zo niet, dan van harte gegund.
Naam:
Eelt
Datum:
7 oktober 2012
Email:
a.renselaarsimpc.nl
Beste Dorknoper, al heb ik aangekondigd de reacties niet meer te lezen, heb ik het voor deze keer weer eens gedaan. Ik ben je dankbaar voor de moeite die je doet. Zo heb ik veel reacties, terwijl anderen in stilte werken. Ook negatieve reacties zijn welkom. Het verhoogt mijn bekendheid. Nogmaals dank
Naam:
Dorknoper
Datum:
6 oktober 2012
Eelt, hanteer je hier niet onwerkelijke sjablonen van knusse en romantische snoepwinkels, gekoppeld aan vermeende contactarmoede door nieuwe media? Nu ja, het is maar een vraag.

Tot slot volgen in deze bijdrage enkele politiek correcte zinnen over snuffelen in de ouderwetse boekwinkel en de gevoelige kus van moeder. Al met al lijkt de tekst zo een tikje onevenwichtig. Daardoor ook ongeloofwaardig in de redenering. Jammer.

Nee, ik kan het niet beter, hoor. Zeker niet vergeleken met jouw niet aflatende productie. Maar als louter lezer mogen wij ook reageren, zo begrijp ik deze site.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)