Inloggen
voeg je column toe

Columns

Middelvinger-communicatie

Persvoorlichter Luijt heeft haar pingponghoofdstuk afgesloten. Zonder verdere plichtpleging trok ze voor het laatst de deur van het NTTB-hoofdkwartier dicht. In de tochtige garage besefte ze te laat dat dit niet paste bij haar zonnige karakter. Haar laatste werkdag was gewijd geweest aan haar „opvolger“-de-website. Ze grapte met de meiden over appelkruimeltaart, maar uiteindelijk vertrok Roelien Luijt als een dief in de nacht, schielijk, onopgemerkt en niet fraai haar pr-werk achter zich latend.

Geruisloos, omdat voorlichters lijden aan de beroepsdeformatie van hun wegbezuinigde functie-overdracht die op laatste werkdagen pijnlijk naar voren treedt.

Heel in het begin investeerde ik wat tijd in haar. Onze wegen moeten elkaar in Utrecht regelmatig bijna gekruist hebben, maar de NTTB-perschef was op geen enkele locatie tot een werkontbijt te bewegen. „Andere prioriteiten“ lag in haar mond bestorven. Het was spannend om te zien hoe deze rebels-vrijgevochten robbedoes als vreemde eend in de tafeltennisbijt zou gedijen. Daar wist de kameleon in Roelien Luijt wel raad mee, geholpen door een selectieve obsessie met prioriteitstellingen, het najagen van dubbele agenda's en tongue-in-cheek middelvinger-communicatie. Het tafeltennisvolk legde haar druk-druk-camouflages geen strobreed in de weg.

Een eigengereid tiepje, dat ook.

Sinds de afgelopen sportzomer was ze niet de enige die last had van post-olympische terugslag. Meteen na de Londense sluitingsceremonie werd het al akelig stil rondom Luijt. In toenemende mate moest ze zich buigen over standpunten inzake akelige gevallen van bestuurlijke onenigheid. Teveel voor een survivor die haar rijkgeschakeerde ervaring het liefst inzet op de grens van business en sport. En dan krijg je alibi-tekstschrijverij als tijdelijk werk, ten dienste van vraag- en antwoordrituelen bij een laffe bondsraad.

Een vlotte sportmeid met de pingpong-affiniteit van een in de Sahara verdwaalde ijsbeer, dat lijkt mij de meest adequate omschrijving van deze kortparkeerder.

Roelien houdt het voor gezien, Luijt knijpt er tussenuit, PR het slachtoffer van budgettaire aanpassing na de exorbitante kosten van de paralympics-deelname, de persoon Luijt ingeruild tegen een ons-website. Zonder persverklaring uit het zicht van een doelgroep verdwijnen, dat komt vaker voor bij pr-medewerkers. Alsof ze bij het scheiden van de markt minzaam verwijzen naar nut en noodzaak van public relations: de meute negerend, middelvinger ophoog gestoken in de broekzak, schijt en maling hebbend aan alles en iedereen.

Beide partijen zijn zwijgzaam uit elkaar gegaan, de bond die zenuwachtig bezig is met het alsnog formuleren van verklaringen voor beleidsfouten en mevrouw de woordvoerder die haar houdbaarheidsdatum had overschreden. Luijt verliet pingpong-HQ, vanuit Zoetermeer zonder omwegen direct op weg naar Sport und Markt GmbH. In haar geval was de zijdeur van de parkeergarage de enige symbolische uitweg; met zo'n stalen plaat waarvan het dictator-blok traag en geluidgedempt dichtploft

(wordt vervolgd)

Schrijver: Ton Mantoua, 15 november 2012


Geplaatst in de categorie: sport

1.2 met 5 stemmen 209



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hannes van Wijk
Datum:
17 november 2012
Wat een treurnis bij die NTTB. Kleinschalig toch en dat associeert met romantiek. Klikte het tot nu nooit tussen twee van je vaste treurtypes, 'n opbollende pingpongbons en 'n vrij gevochten pr-dame? Laat het dan zelf 'n keer klikken Ton - dat lucht even op.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)