Punt.
Ik zal de openingsceremonie aan me voorbij laten gaan.
Ik zal ook de zegetocht van Sven en Ireen niet bekijken. Voor het eerst zal ik als liefhebber van de Spelen geen deel hebben aan de nationale euforie bij het behalen van weer een gouden plak.
Voor mij is de lol er bij voorbaat af. Gisteren las ik dat ons land al zijn hotemetoten en kroonjuwelen in de strijd gooit om Poetin te plezieren. Terwijl andere landen gepaste afstand in acht nemen, regeringsleiders thuislaten of zelfs sporters afvaardigen die gekend homo of lesbisch zijn, moeten wij – slijmballen eerste klas als het om de handelsbelangen gaat- zo nodig prominent op de eerste rij naast een dictator. Een walgelijk gezicht. Vooral omdat we - als het geen gevolgen heeft - de mond vol hebben over mensenrechten en andere landen langs onze morele maatstaf menen te kunnen leggen.
Sotsji stinkt, tientallen miljarden aan corruptie opgegaan, beroerde arbeidsomstandigheden, voor heel even zorgvuldig weggepoetste onderdrukking van minderheden, sport binnen een politiestaat.
En WIlly en Max maar juichen voor weer een rondje 28.6.
Het Holland Heineken House is met 21 vrachtwagens aangekomen en zal opnieuw het toneel zijn voor overwinningsgebral en crowdsurfende gouden jongens en meisjes. Leeftijdgenoten in Rusland worden op een heel andere manier opgepakt als ze een liedje zingen. Na afloop van de orgie zal het hele complex spoedig vervallen en gaat de olympische zwerm een ander land kaalvreten.
Of het nou om Sotsji gaat of het toekennen van een WK in een gloeiend hete zandbak de sport is het slachtoffer van machtsmisbruik, hypocrisie, geldzucht en malversaties.
Een glimmende Rutte met clichés over nationale trots, onverdraaglijk.
Ik kan kiezen uit 20 leuke woordgrappen om het stukje af te maken.
Niks ervan. PUNT.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Laat de politiek en alle andere narigheden varen en geniet van de onbevangen sport, dat is de olympische gedachte.
Ik onderschrijf dat er wat moet worden gedaan aan het onrecht in wereld, maar laat a.u.b. de sport er buiten.
Willem met dat zwaard zien klungelen? En hoe hij een muntstuk niet uit zijn dichtgeklemde broekzak kon krijgen? En dat gaat met opgeheven bakkes op de tribune zitten, met zijn Maxima ernaast en maar lachen en maar joelen en maar de mensenrechten schenden!
Hopelijk winnen we geen enkele medaille!