Inloggen
voeg je column toe

Columns

Verlopen

Nou zou dit stukje kunnen gaan om een verlopen pas, een verlopen bibliotheekkaart, een verlopen vervoersbewijs en zelfs over een pot groenten waarvan de datum verlopen is, de houdbaarheidsdatum zeg maar; echter: het gaat om niets van dit alles!

De man had een verlopen hoofd of kop omdat de uitdrukking "verlopen kop" bij iedereen goed bekend is. Afijn de man had een dermate verlopen kop, dat zijn leeftijd niet te schatten was, je moest niet eens proberen om aan een leeftijd schatten te beginnen, want daar was geen beginnen aan.

Het probleem van een verlopen kop, in combinatie met een sjofel uitziend uiterlijk, zegt ons "gewone" mensen genoeg om er geen praatje mee te beginnen. Angst voor het onbekende denk ik dan, want los van het feit dat de man er dus sjofel uitzag, een verlopen kop had, was hij een mens, een mens met twee benen, twee armen, een lijf etc.

Hij stond tegen de winkelpui geleund en ook daar was niks mis mee. Iedereen mag leunen waar hij wil, dacht ik dan tenminste. Maar er zijn altijd anderen die er heel anders over denken! De stenen waar de sjofele verlopen kop, oftewel de man tegen aan leunde, (niet eens tegen glas hoor) was blijkbaar teveel van het goede voor de mensen die in de winkel stonden, die probeerden spullen aan de man, of vrouw te brengen.

Dat de sjofele man met verlopen kop geen visitekaartje was voor de verkoop liet de mensen van de winkel, oftewel het personeel, de politie bellen. Niet het noodnummer, want de man deed niks, ja leunen tegen de pui, niet het glas, was blijkbaar niet wat het personeel wilde hebben!
Schroom, of wat dan ook, weerhield hen ervan de man zelf te benaderen, hem te vragen of hij elders kon gaan staan leunen, met zijn sjofele uiterlijk en verlopen kop.

De sterke arm kwam eraan en de politie ging de winkel binnen, om te vragen wat er aan de hand was, het personeel wees op de sjofele man, die met de verlopen kop, en zei, het beïnvloedt de mensen, ze durven niet naar binnen! De politie begreep het verhaal en ze gingen een praatje maken met de man, die met de verlopen kop en sjofele kleding nog steeds op zijn gemak het publiek bestudeerde.

Wat of hij er deed? Nou niks, helemaal niks, behalve kijken? Men verzocht hem vriendelijk om tegen een andere muur te gaan staan, omdat mensen aanstoot namen aan zijn sjofele uiterlijk en verlopen kop, de man keek de agent aan en zei: dat is geen punt, ik schuif wel een stukje verder, uit het zicht van de "dames" die zodoende naar binnen durven.

Zo geschiedde, en terwijl hij een aantal meters opschoof zoals hij beloofde, kwam er een oud vrouwtje naar hem toe en vroeg hem: wil je een beker koffie? Nou dat wilde die sjofele man met verlopen kop wel! Hij bedankte de vrouw uitvoerig en haalde zijn hand uit zijn zak, stak die haar toe en zei, haar €100 gevend, 'wie goed doet, goed ontmoet!'

En weg was hij, de sjofel geklede man met verlopen kop! Wat een grimeur allemaal niet doen kan!

Schrijver: An Terlouw, 27 januari 2015


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 2 stemmen 1.897



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
28 januari 2015
Ik zag het tragische tafereel helemaal voor me. Mooi beschreven. Ook een perfecte afrekening met de zogenaamde fatsoenlijke burgerij, die niet langer kijkt dan hun quasi-trotse neus lang is. Vroeger werden zwervers nog met eerbied en aandoenlijkheid bejegend, maar tegenwoordig zit men hen louter als lastposten en uitvreters. De romantiek van Swiebertje en juffrouw Saartje bestaat niet meer. Men is keihard tegen de zwakkeren in de samenleving, omdat men van oordeel is dat zij niets aan de maatschappij toevoegen, wat kortzichtig en hoogst arrogant is, want niemand staat in de kern ooit boven iemand. Ik heb persoonlijk vaak in de goot gelegen, maar er zijn dan altijd engelen, die je weer opbeuren. Ook engelen in menselijke gedaanten. Dat maakt een mens intens dankbaar. Dus is het niet zo verwonderlijk dat deze 'arme' sloeber het oude vrouwtje met 100 euro voor haar bekertje koffie bedankt. Blijkbaar was hij een acteur en miljonair, die de brave burgers op de proef wilde stellen. Een prachtig sprookje in een notendop.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)