JAl-lah-weh
Het wild op de trom slaan in de periode voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was, is en blijft een waarschuwing tegen DESTIJDS het nazisme. Duitsland, onze oosterbuur, is in de vaart der volkeren opgegaan en al decennia een buitengewone bondgenoot. Helaas doet zich elders in de wereld, hoewel men dit naar mijn mening langzaam maar zeker een mondiaal probleem mag noemen, sinds 1948 een conflict voor waar honden geen brood van lusten.
Waarom zag Yitzhak Rabin het licht, terwijl het Yigal Amir verblindde...? Natuurlijk weten wij het antwoord, maar loont het de moeite ten koste van zovele veelal onschuldige doden...?
Vanzelfsprekend niet, onder geen beding zelfs, maar het bepalen van een nieuwe denkrichting is zonder enige twijfel noodzakelijk, daar anders binnen afzienbare tijd onze wereld niet meer die van ons is. God, lees: Allah, Allah, lees: God is op reis, zwevend in een ruimtecapsule zonder noodzakelijke maatregelen te hebben genomen; voorzorgsmaatregelen heeft Hij niet getroffen. Ja, voor zichzelf, maar niet voor de wereld die zonder handen en voeten ten dode lijkt opgeschreven. Gelukkig regent het hier nog, ook al is die zuur en schijnt zo af en toe de zon...! Hoewel die ook niet meer ongevaarlijk is...
JAllahweh denkt er waarschijnlijk het Zijne van, maar waarom met zo'n macht de aarde door een stel minkukels laten verkloten, terwijl de schoonheid op onze globe overheersend is? Of is dit feit misschien de reden van het fait accompli dat barbaren de wereld gaan islamiseren? In elk geval die intentie hebben en bovendien met extreem geweld dit plan willen gaan realiseren...
Zelf ben ik van gelovig-opgevoed tot atheïst geworden. Als er namelijk al een God zou zijn, moet deze tenminste bij machte zijn om stromingen van en met verschillende interpretaties op grote schaal op z'n minst te verbinden. Hiervan was in het verleden geen sprake, de geschiedenis spreekt boekdelen, is heden ten dage niets, nauwelijks iets te zien en ook voor wat betreft de toekomst kunnen wij helaas niet echt optimistisch zijn.
Uiteindelijk draait alles om respect; eerbied voor geloof, hoop en liefde van anderen. Ook als die beleving niet met jouw interpretatie overeenkomt.
R E S P E C T; met de
R van ratio, de
E van eerbied, de
S van stijlvol, de
P van purificatie, ofwel zuivering in de pos. zin v/h woord
E van eindeloos (respect)
C van coherent en tenslotte de
T van toekomst
die toch echt een stuk vredelievender zal zijn als wapens tot werktuig worden versmolten...!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
JAl
174
Geef je reactie op deze inzending:
Na de inval van de Sovjet-Unie kwam die verschrikkelijke oorlog tot een eind, waarop de inmiddels (bijna)-tienjarige trommelaar Oskar besluit om opnieuw te gaan groeien...! De kleine Oskar zag het kwaad waar vele anderen blind voor waren...! Misschien moet er een nieuwe Oskar, een nieuwe trommelaar, opstaan...!
Ik wist dat niet van 'het wild op de trom slaan', maar het doet me denken aan dichtregels van Arthur Rimbaud. De trom dient er voornamelijk voor om stevig te aarden, om één te worden met Moeder Aarde. Ik snap die oorlogszuchtige kerels op leeftijd ook niet, zoals die poetsenbakker Poetin, die volgens oude foto's een grote natuurminnaar lijkt te zijn, maar aan de andere kant de leefwereld gewetenloos weet te verwoesten. Ze noemen hem autistisch of lijdend aan het syndroom van Asperger, maar ik noem dit klinkklare schizofrenie in het wild. Dringende opname vereist, maar niemand durft die akelige macho tegen te spreken en naar een inrichting te sturen.
Je mixwoord van Allah en Jahweh vind ik knap gevonden. Dat de schoonheid van de aarde zomaar door gefrustreerde killers wordt vernietigd, is zielverscheurend. Mooi hoe je stelt, dat botte barbaren niet tegen de hartverwarmende schoonheid kunnen, omdat ze als kind zwaar getraumatiseerd zijn en ze nooit door een bekwame psychiater zijn behandeld! Ze groeiden op om hun verpeste jeugd in het groot af te reageren op een onschuldige omgeving. Ze waren al vergiftigd door het vijanddenken van hun ouders. Ze doen daar vele scheppen boven op. Toppolitici als Poetin en Assad merken persoonlijk niets van de ellende, die ze aanrichten en dat is nog het meest kwalijke van die op aandacht beluste narcisten. Overigens leunt Europa ook gemakzuchtig achterover en is Europa immuun geraakt voor daadwerkelijke oorlogshandelingen. Valt er een bom in de achtertuin, dan denken Europeanen nog steeds dat het een knal op de televisie was. Even zappen om dat te bevestigen.
Ik zag een Oekraïense blogger verstandige en wijze woorden spreken. Hij zegt terecht dat al die vermoorde mensenlevens niet en nooit opwegen tegen al die lapjes grond, die men blijkbaar wil veroveren op een denkbeeldige vijand. Een mensenleven is veel meer waard dan grondbezit! Dieptepunt van Poetin is wel, dat hij bij zijn staatsbezoek aan Egypte een Kalashnikov cadeau doet!
Een boom herkent men aan de vruchten, Annejan, en Bruce Springsteen zingt niet voor niets 'War, what is it good for? Absolutely nothing!'.
Dus alsjeblieft geen bewapening vanuit Europa naar de Oekraïense soldaten, hoe sneu dit ook mag lijken, overgave en de handen omhoog, de witte vlag, is de enige en beste optie! Bewust niet voor zinloos bloedvergieten kiezen, is het beste wat we kunnen doen bij zo'n hebzuchtige, bloeddorstige aanvaller.
Dat is trouwens ook de wet van het wijze Zen-Boeddhisme. Laat de brute agressie langs je heen glijden als botsende golven. Laat maar waaien. Dat leerde mijn lerares-sjamane Evelien Hogeweg mij ooit, door met slappe handen voor mij te gaan staan, terwijl ik haar aanviel. Dan verstijf je als vanzelf en schenk je vanzelf wel genade.