Inloggen
voeg je column toe

Columns

Zeventien

Vannacht onrustig geslapen. Niet alleen ging de klok een uur vooruit
maar dat betekende ook dat ik op tijd wakker moest worden om niets te missen. Waarvan? De Grand Prix formule 1 Maleisie.
9 uur op Sport 1. Nieuwe tijd, dat is 8 uur oude tijd of toch 10 uur?
Hadden we Peter Heerschop nog maar die kon dat in Kopspijkers tenminste duidelijk uitleggen.
Ben ik een race liefhebber, fan van rokend asfalt, pitpoezen en benzinedampen? Tot nu toe niet, altijd weggezapt bij dat agressieve geronk, het opgefokte commentaar van Olaf Mol, al die saaie rondjes.
Maar nu Max Verstappen!
17 jaar nog niet eens een rijbewijs, Nederlandse zoon van Jos ( de grindbakspecialist). Mijn chauvinisme bloeit als nooit tevoren.
Waar ik zo langzaamaan het Nederlands elftal de EK kwalificatie misgun en spin van genoegen bij elke achterstand van al die overschatte en overbetaalde tatoefetisjisten, gaat voor de jonge Max mijn hart open.
Natuurtalent tussen al die gelauwerde en in de watten gelegde coureurs. Een eenvoudige jongen, een van ons, sensatie in de bolide. Zelfs de kwalificaties volg ik en deel de euforie op afstand met mijn oudste zoon.
Het heeft met de leeftijd te maken. 17, Magisch jaar waarin alles nog open ligt en de talenten zich ontplooien. Jaar van hemelsblauwe beloften.
Zo herinner ik me en voel ik me … soms.
En als klap op de vuurpijl vanochtend bij Vrije Geluiden jazzdrummer John Engels. Bijna 80, met alles en iedereen gespeeld, nog steeds scherp en strak. Blakend van verhalen en levenslust.
‘Ik wou dat ik weer 17 was en wakker werd in New York, zei hij. ‘Ik heb nog voor 5 levens te spelen.’
Mooi toch, 17 …

Schrijver: trawant, 30 maart 2015


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.7 met 3 stemmen 113



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)