De vreemde tuin
De tuin, een lust voor het oog hield het met regenbuien in het geheel niet droog, plassen water bleven staan omdat de grond verzadigd was, of er was iets anders aan de hand.
Tja zei de een, het ligt aan het afwateringssysteem en de ander wist te vertellen dat het lag aan de verzakkingen van de omgeving. Het betekende alleen wel, dat: wanneer het geregend had en daarna ging vriezen, je met koek- en zopie beneden kon gaan staan, want echt het werd een ijsbaan die zijn weerga niet kent. Steeds meer mensen gingen zich eraan storen en op een goed moment bogen mensen zich over het probleem, de gemeente werd ingeschakeld want er moest toch iets aan gedaan worden?
Zo kon het niet langer, en de een zei, het zijn koopflats, maar de ander zei weer, ja, echter een meter uit de kant van de flat dan is het een probleem van de gemeente en die kwam met een fantastische oplossing. Door de kosten te delen hadden zij ook een soort van inspraak over hoe en wat te doen en in de ruimte (die inmiddels veranderd was in een woestenij) en hoe er verder mee om te gaan. De mensen uit de flat betaalden wel gewoon de tuinman, die dus de zaak onderhoudt zeg maar.
En zo ging de tuin op de schop met inspraak van de gemeente dan toch wel, nou en daar zitten mensen die echt geleerd hebben hoe een tuin te behandelen, daar zitten DE mensen die er verstand van hebben, want na twee jaar hebben we een tuin, waar NIEMAND jaloers op is, omdat dat gewoon niet hoeft, na twee jaar hebben we een tuin die een complete aanfluiting is, waar boterbloempjes, paardenbloemen en madeliefjes (heel lief trouwens) welig tieren.
Maar buiten die lieflijke bloempjes hebben we nu ook een soort van spinazie, een soort van andijvie, een soort van sla, welke precies weet ik niet want proberen de troep te eten lijkt me niet echt een goed idee. Het plan was: een grasveld met uitsparingen van bloemperken, nou die uitsparingen zijn er, de planten ook, maar voor de rest is het de tuinman nog steeds niet gelukt om orde op zaken te stellen, logisch want om de kosten tot het minimum te houden heeft men als ondergrond bagger als tuingrond gebruikt.
Ze diepen de sloten uit, keren de grond vervolgens een aantal malen om en dan mag de burger de troep gratis weghalen! En op die grond, groeit van alles, maar GEEN gras en IK kan het weten want we wonen erboven. Ik zal besparen wat we ruiken als de lucht vochtig is, want dan stinkt het hier zo erg dat buiten zitten geen optie is. Intussen heb ik zelf actie ondernomen om de gemeente te benaderen, want gratis iets wegdoen met als resultaat dat je dankbaar moet zijn dat gaat er bij mij/ ons niet in.
Wordt geheid vervolgd!
casema.nlGeplaatst in de categorie: natuur
Tuin
283
Geef je reactie op deze inzending:
Echter wanneer je zou begrijpen dat wij, bewoners meebetalen aan deze negorij wordt het andere koek. Dit verhaal heeft niks te maken met wat jij beantwoordt en wat die stank betreft: aan de chemische afval kan ik niks doen en deze stank heeft niemand om gevraagd.
Bedankt voor je reactie.
Wees blij dat je onderdak hebt en goed te eten en doe niet zo denigrerend over boterbloemen, madeliefjes en paardenbloemen! Natuurlijke stank? Maak je liever druk over chemische stank van luidruchtige scooters of zo! Of (plastic) afval, dat mensen maar overal dumpen!...