Doneren

Laat mij dan ook maar een duit in het zakje doen. Een “duit in het zakje doen” is trouwens een vorm van “doneren” en dat is een “ver van mijn bed show”. Ik spreek hier dan ook over een spreekwoordelijke duit en niet over harde valuta.

U snapt het al. Ik ben tegen elke vorm van doneren in het bijzonder tegen orgaandonatie. Er zou in mijn optiek een wet moeten komen die orgaandonatie verbiedt. Harteloos? Onmenselijk? Egoïstisch? Juist niet, een grote dosis aan medemenselijkheid ligt ten grondslag aan deze visie.

Al dat gerommel met organen leidt op termijn tot een verweking van het menselijk ras. Dit is in het bijzonder het geval als organen worden toegedeeld aan mensen die het stadium van het voortplantingsvermogen nog niet achter zich hebben gelaten. Het genetisch materiaal van deze mensen heeft geen benul van deze “indringers” en bij voortplanting zullen de zwakke componenten die geleid hebben tot de “noodzakelijkheid” van donatie gewoon doorgegeven worden aan een volgende generatie. Het DNA is zich van de donatie niets bewust. Het betekent dat er in volgende generaties steeds meer “nodige” donaties nodig zullen zijn om het “gezondheidsniveau” van de populatie op peil te houden. Het paard slaat “exponentieel” op hol en is niet meer te stoppen.

Door orgaandonatie lijkt het alsof er een goed doel wordt nagestreefd. Op (zeer) korte termijn lijkt dit inderdaad het geval zijn. Het individu is er mee geholpen maar de populatie wordt er danig mee verzwakt. Het spreekwoord: “Zachte heelmeesters maken stinkende wonden”, is hierop zeer van toepassing denk ik. En dan heb ik het nog niet eens over de niet in de hand te houden kosten die op termijn voor grote, over zichzelf afgeroepen, dilemma’s zal zorgen in de gezondheidszorg.

Wetgeving is een politieke aangelegenheid. Het verbaast mij dan ook geenszins dat deze wet op donorregistratie uiteindelijk is aangenomen. Het korte termijn denken viert nu eenmaal hoogtij onder de meeste politici. Die denken zelfs dat CO2 een gif is en windmolens een oplossing. Maar dat is een discussie voor een volgende column wellicht. Stel je voor: een paar generaties vooruitdenken. De meesten hebben er al moeite mee om een dag vooruit te kijken. Zoals Madam de Pompadour tegen Lodewijk XV zei: “Après nous le déluge!”.

Wees niet bezorgd. Ik heb het sterke vermoeden dat die zondvloed er wel aankomt. Dan geldt weer het recht van de sterkste, in de positieve zin van het woord, en dat zal ten goede komen aan het algehele welbevinden van de nieuwe menselijke populatie. Er is dus hoop!

doneren organen term organen termijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 8 stemmen 72