Bang voor ouderdom
Pop-idolen kunnen maar beter vroegtijdig en op onnatuurlijke wijze hun laatste adem uitblazen. Tragisch wegwezen verdient de voorkeur, Whitney-badkuip, overdosis, Holly-vliegtuigcrash, ongewone omstandigheden, onopgehelderd ongeluk, alcoholverslaving, morfinegebruik, verdwaalde kogel. Zoniet, dan gaat het alsmaar down-hill, met treurige comebacks en ongure managers die de oud-beroemdheid ten eigen bate bijstaan. Alles wordt lastig en gecompliceerd, nabestaanden klagen over auteursrechten en de notaris laat weten dat de grootte van het vermogen lelijk tegenvalt.
Betreft het een vrouw, dan kunnen vergrijzing & verrimpeling de aftakelende ster tot wanhoop drijven. Cilla Black werd een jammerlijk voorbeeld. Ze kon het niet verkroppen de houdbaarheidslimiet als tieneridool gepasseerd te zijn. De seventies-stijl, die kwam niet terug. Priscilla Maria Veronica Black was tussen 1968 en 1976 de succesvolste Engelse popzangeres. Samen met Cliff Richard beheerste ze de hitparade. Het filmdeuntje ‘Alfie’ (Burt Bacharach & Hal David) werd haar lijflied en herkenningsmelodie. Terugblikkend weet ik nog dat ik niet onder de indruk was van haar gezang. Toen niet, nu niet.
Oudste zoon Robert probeert momenteel de herinnering aan zijn moeder enigszins overeind te houden. Vorig jaar bracht hij The Complete Cilla Collection uit, liefst zes dubbelalbums met veel onbekende studio-opnamen, waaronder ‘false starts’. Al dat materiaal overziend, valt mij op dat Black indertijd zwaar aangezette melodrama-ballades als ‘You’re My World’, ‘Fool Am I’, ‘Don’t Answer Me’, ‘Where Is Tomorrow?’ voortreffelijk wist te vertolken. Maar bijna al haar up-tempo’s verzanden makkelijk in ordinair geblaat. Zelfs de machtigste big-band kan het dan niet meer behappen, vind ik.
Eenmaal de zeventig gepasseerd nam haar angst voor verval, ouderdom, ziekte en gebreken rap toe. Ze bewoonde een onopvallend appartement in het Zuidspaanse pensionado-reservaat Estepona, bij Malaga, aan de Costa del Sol. Op 1 augustus 2015 kwam Cilla daar ongelukkig ten val. De volgende dag trof Robert zijn moeder dood aan.
Geplaatst in de categorie: muziek