Fiksbeer
Gisteren weer even gekeken naar Buitenhof. Soms zitten er wel belangwekkende onderwerpen in, zo ook dit keer.
Het interview met Arnon Grunberg was er zo eentje. Over de man – een ‘intellectueel’ ga ik niets zeggen, mij te link.
Ik ken z’n stukken uit de NRC niet. Maar, naar wat ik begreep waren ze erg goed. Gisteren keek ik even, want hij had zich laten insluiten in een inrichting voor jeugddelinquenten. Gewoon even nieuwsgierig wat hij te zeggen had. Hem ken ik alleen van z’n meestal onleesbare boeken – dat ligt natuurlijk aan mij, behorende tot de minder begaafden. Ooit het boek ‘Tirza’ gelezen, vond ik goed en dus op de rommelmarkt nog enkele aangeschaft, waar helaas voor mij geen touw aan vast valt te knopen. Een apart soort ‘intellectuele humor’ ?
Komt mijn vrouw later ook nog met een boek van hem op de proppen - ’Moedervlekken’, en vreemd genoeg vond ik dit juist wel weer een goed boek. Kortom de man is voor mij een mysterie – mag, maar ik ga me er niet in verdiepen. Hij straalt uit net als b.v. een Ilja Pfeijffer, het misschien ook wel terecht te zijn. Al oogt hij iets minder ontoegankelijk en arrogant.
Gisteren hoorde ik hem weer heel rake en verstandige opmerkingen plaatsen over de jeugddelinquenten.
Heel knap hoe hij zich weet in te leven in de thema’s waarmee die jeugd zich bezighoudt. Als voor alle jeugd zijn de belangrijkste o.a. geweld, macht, geld en seks. Later gaf hij toe, dat hij nog een belangrijke was vergeten – de veiligheid. Er waren twee jongeren in de studio. Het meisje schreef o.a. verhalen en gaf sterk de indruk onder invloed te zijn van medicatie of iets dergelijks. De jongeman had voor Grunberg de term fiksbeer bedacht.
Ja, hij had een heel mooie vriendin. Het zal destijds nog zijn vorige zijn geweest – vermoedelijk Roos.
Inderdaad ik heb het toch maar even opgezocht, dan weten we waar we het over hebben. De jongeman had gelijk.
Maar Grunberg wist het probleem van die jongeren haarfijn te plaatsen. Natuurlijk zijn er die echt psychische aandoeningen hebben. Maar het grote probleem ligt vaak bij hun ouders. Ze hebben het te druk, bieden geen veilige warme geborgen thuishaven voor de kinderen.
Ach, hij sloeg de spijker op de kop door te stellen dat veel van die jongeren, zowel 'dader als slachtoffer' zijn en dat opsluiting in een streng regime niet de juiste weg is.
Misschien kan hij met zijn interview en zijn artikelen in de krant iets voor die jeugd klaarspelen. Wie weet is hij wat dat betreft mogelijk ook een soort van ‘fiksbeer’.
Inzender: C.A. de Boer, 5 november 2019
Geplaatst in de categorie: actualiteit