Inloggen
voeg je column toe

Columns

EXCUSES

Excuses kunnen heel belangrijk zijn om te maken, het kan zorgen voor meer wederzijds begrip als het tenminste gemeend is. Het was dan ook een hele verrassing naar het schijnt, dat ons koning Willem Alexander excuses aan het Indonesische volk aanbood. Niemand had er blijkbaar op gerekend. Ik heb de beelden gezien toen hij de woorden uitsprak.
Wat mij daarbij opviel waren enkele dingen. Het ging niet echt soepel, waaruit je kunt concluderen dat hij er moeite mee had? Of zag hij het huichelachtige ervan in, en had hij er daarom moeite mee. Wat me ook opviel was dat het vermoedelijke staatshoofd Joko Widodo die naast hem stond, de koning af en toe een aanmoedigend knikje gaf, zoiets als: toe nou maar het moet.
Dat moeten zou kunnen zitten in de zware handelsdelegatie die de koning op de voet volgt. Misschien is Rutte op het laatste moment gebeld en is er gezegd: Luister eens er moeten excuses komen anders geen zaken. Het zou mij niet verbazen. Quid quo pro, tenslotte.

Geloof me deze regering is en ook eerdere waren daar gevoelig voor. Trouwens de woorden waren zorgvuldig gekozen. Het betrof excuses voor de ontsporingen die hadden plaatsgevonden. Dus ik vraag me af hoe oprecht waren de excuses.
Ik zag een oud Indië veteraan die half jankend en vloekend de hem destijds toegestopte onderscheidingen tegen de grond smeet. Ik moest denken aan het boek ‘De Walgvogel’ van Jan Wolkers waarin hun gevoel van destijds werd verwoord: we gaan Indië bevrijden van de Jappen. Jonge idealistische jongeren waren het. Ze werden bedrogen en ingezet voor politionele acties. De naar Nederland gehaalde Molukkers werden bedrogen.
Al deze mensen dienen excuses te krijgen, die onderbouwd behoren te worden met een flinke compensatie, om iets wat niet meer recht te zetten is te verzachten.

Julio Poch, die beschuldig werd van oorlogsmisdaden, en na jaren uiteindelijk vrijgesproken werd door z’n eigen overheid, met name door de christelijke Hirsch Ballin, in de val gelokt.

Net hoor ik van de toeslagaffaire, wat die mensen aan compensatie krijgen – echt schandalig. Het verhaal van een dame Dulce Goncalves, die tien jaar in bittere armoede heeft moeten leven. Gezondheidsproblemen heeft opgelopen en wat wel niet meer. En al die tijd als fraudeur bekend stond en even voor de duidelijkheid dit dus niet was. Er zijn mensen die hun werk verloren hebben en hun huis moesten verkopen. Deze mensen hebben niks aan excuses, een fatsoenlijke en flinke vergoeding wegens smaad moeten deze slachtoffers krijgen.

Overheid schaam je.
De overheid is een instantie door ons mensen in het leven geroepen om het land besturen.
Steeds meer lijkt de overheid (althans de landelijke) als een zelfstandig bedrijf te werk te gaan. Trumpiaans?
En eerlijk is eerlijk dit heeft niet alles met een rechtse of linkse regering te maken. Of toch wel?

Schrijver: catrinus
11 maart 2020

3.8 met 4 stemmen 81



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
12 maart 2020
Spijt komt altijd te laat. Doek het leger op en word het eerste pacifistische land! Wees trouwens je eigen overheid. Laat die valse sukkels maar in hun zotte illusies gaar koken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)