Visser versus Vlissingen

Waarover de eerstvolgende kabinetscrisis zou gaan, dat werd een half jaar geleden al met stelligheid aangekondigd. Want in het ladies-departement van Defensie (onder leiding van de dames Bijleveld & Visser) blijft het klungelwerk troef, ondanks geopolitieke deelnames, kosten-baten-analyses en strategische uitstapjes naar de Straat van Hormuz. Vanouds herbergt het vroegere Ministerie van Oorlog de kleinste, slechtst functionerende en, naar verhouding, duurste ambtenarenclique.

Heb je bovendien materieel en personeel op je bordje, zoals staatssecretaris Barbara Visser, dan bevindt je je sowieso in een slangenkuil. Maandenlang sluimerde de kwestie van een beslissing over een eventuele verhuizing naar Vlissingen-Souburg tussen ’afwegingskaders’ en ‘verkennende gesprekken’, tussen rare versprekingen over voorjaar en najaar, tussen Utrechtse Heuvelrug en het westen van de zeeminnende en zeevrezende provincie Zeeland.

Mijn zegsvrouw op de Haagse Kalvermarkt meesmuilt dat VVD-dame Visser bij de defensietop bekend staat als ‘een eigenwijze barbie met Habsburgse rinoceroskaken’. Een keer moest ze uitleggen hoe het kwam dat onze strijdkrachten in zomerkledij naar Noord-Noorwegen werden gestuurd, maar tot op heden slaagde ze er in om onder de radar van mediakritiek te blijven. Af en toe ging ze ergens onopvallend poolshoogte nemen. Locaties werden bezocht, opties werden overwogen. Bespieden en verkennen werden haar meest gebruikte werkwoorden. Visser twijfelde tussen Doorn, Rotterdam en Vlissingen, waar ze zitten te springen om uitbreiding van werkgelegenheid. Een volwaardige marinehaven, dat zou fantastisch zijn, zeiden B&W, verzameld rond het standbeeld van admiraal Michiel de Ruijter...

De Provinciale Zeeuwse Courant klaagde over botox-Barbara: ‘VVD-Visser versus Vlissingen’? Waarom moeten marine-mensen per se vanuit het Doornse comfort op hun schermpjes naar neo-piraterij koekeloeren? Defensie besteedde het uit aan deskundologen en kennisplatforms en, zoals van haar bekend, Visser schoof alles terzijde en nam een eigenzinnig besluit: we blijven op de zanderige Doornse bosgrond, we vragen om terugrapportage en schrijven een voortgezet algemeen overleg uit.

De sorry-sorry-staatssecretaris liep gisteren langs de politieke afgrond. Er wordt de teleurgestelde Zeeuwen nu een ict-centrum beloofd, maar ze willen een marinierskazerne. Er wordt city-marketing en een zwemparadijs toegezegd, maar Vlissingen eist een marinehaven. Mondaine uitbreiding van hun noordzeeboulevard dan? Nee, Vlissingen wil een stad worden vol kloeke mariniers.

mariniers Habsburg barbie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 79