Tabee, tafelmalaise

MIJN MOBIELTJE RINKELDE indringend: ‘sorry, ik ben secretaris van de landelijke actie ‘Red tafeltennis van de ondergang’, er is mij gezegd dat u tot onze Wijze Vrouwen/Mannen zou kunnen toetreden’. Het feit dat ik geen idee had wie aan de telefoon hing, zei me genoeg. Indertijd kende ik de ‘who’s who in tabletennis’ tot in detail. Toen zou deze kortsluiting onmogelijk zijn geweest. Ik ben inmiddels een paar jaar uit het circuit, de laatste contactdozen zijn buiten werking en dat is maar goed ook.

Ik had geen zin om te vragen hoe ik kandidaat was geworden. Dit moest dus een grap zijn. Hij veronderstelde dat ik had begrepen dat het voortbestaan van de bond aan een zijden draadje hangt en dat het stuiptrekken is begonnen: ‘gezien de huidige malaise heeft de NTTB twee dagen per week alleen nog een postbusfunctie’. Dat wist ik niet en ik wilde het ook niet weten.

Een hele tijd geleden alweer heb ik het pingpong uit mijn leven gebannen. Dat afscheid ging sneller dan verwacht. Op zeker moment kom je tot de slotsom dat levenslange toewijding aan een sportbeoefening kan verwelken. Op een troosteloze maandagmiddag sloeg het toe: good-old tafeltennis, adieu.

Misschien hadden mijn bittere commentaren me veel te lang van dat besluit weerhouden. Jarenlang tamboerde ik op ‘the coming crisis of tabletennis’. Ik kon toen, uiteraard, niet voorspellen dat ook georganiseerd tafeltennis niet coronaproof blijkt. Tafeltennis heeft geen certificaat van contactvrije sport gekregen. Aan het balletje kleven stofdelen, transpiratieresten en verdachte virusrisico’s.

Trouwens, de pingpongbond behoorde, ruim voor de komst van De Grote C-crisis, al tot de zieltogendste non-profit misbaksels. Een enkeling zoekt naar een nooduitgang omdat staatssecretaris Blokhuis niet ophoudt met smeken om toekomstplannen. De conclusie staat echter vast, ‘georganiseerde’ sport heeft zichzelf onnodig en overbodig gemaakt. Sommige sporters zijn zo angstig dat ze verdwenen zijn. Die durven geen balletje meer zonder wiltec-wet-wipes vast te pakken.

Ik zuchtte: ‘Geachte heer, zoek twintigers en dertigers voor uw reddingsbrigade. Een geïsoleerde zoektocht naar schijnoplossingen heeft geen zin. Misschien kunnen marketeers zoals sportknowhow u helpen. Ik hoorde dat ze daar oefentherapeuten opleiden. Veel succes’.

pingpong crisis Blokhuis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 71