Het Lot Blijft Grillig

Lotsverandering, dat is het ondergaan van de wisselvalligheden in het leven. Het leven kan zijn als een kaleidoscoop, waarin de beelden grillig en bont telkens een andere vorm aannemen. Wij zijn niet zeker van ons lot, van onze toekomst, al denken wij vaak en al zeggen we vaak: ‘zie zo, hier zit ik voor de eerste jaren vast, en een knappe jongen die mij hier vandaan krijgt.’ Voordat wij er al aan denken, wijzigen zich de omstandigheden en wij moeten voort, voort naar weer een andere plaats en omgeving.

Is dat niet bij veel mensen het geval in de tegenwoordige tijd? Zijn er niet honderden die al jaren bij een zelfde patroon zijn, daar gewerkt hebben van klein af, alle dagen weer hetzelfde? En nu komt daar de malaise, de werkeloosheid en werpt hen onverbiddelijk in de stroom van het ondoorgrondelijke, rukt hen uit hun, schijnbaar zo vast bestaan, en doet hen zwerven vaak van de een naar de ander.

Daar zijn jongelui, die elkaar van harte beminnen, en ondanks de zware tijden sluiten zij een verbond voor eeuwig, treden in het huwelijk en zoeken zich een kooitje. Later als de wittebroodsweken lang voorbij zijn, wordt de jonge man een betrekking aangeboden in Indie of Amerika of in welk vreemd land dan ook, en dan komt het woord te pas: ‘wie mij lief heeft volgt mij’ en de jonge vrouw volgt hem die ze lief heeft ver van huis, en ver van haar familie.

Hoe gelukkig waren wij in ons huis waar we nu al zoveel jaren woonden! Hoe vertrouwd waren wij met ieder hoekje, met ieder plekje, in het oude huis. En nu, de omstandigheden dwongen ons om te verhuizen. We deden onze intrek in een nieuwe omgeving, in een nieuw huis. Maar één ding troost ons, de liefde ging met ons mee, die bleef evenmin achter in het oude huis, als welk stukje van de meubelen ook, De liefde ging met ons mee, en dat schenkt ons weer de zegen van het gelukkig zijn onder alle veranderingen in ons levenslot, die legt de band die ons samenhoudt onder alle wisselvalligheden van het leven.

Laten wij daar vooral aan denken, dat we aangewezen zijn op elkaar in dit leven. Het is hier beneden heel dikwijls ‘geen pretje’, daarvan getuigen de bandeloosheid en ordeloosheid op zo velerlei terrein en in zoveel verschillende landen. Maar in ons gezin en in onze naaste omgeving, bezitten wij de macht om het ons dragelijk, ja zelfs gezellig te maken, als we de liefde voor elkaar in ons hart bewaren. Als we proberen de boze en opvliegende neigingen die in ons huizen te bezweren en elkaar te laten voelen dat wij mensen zijn, in de ware zin van het woord. Dan zal het woord van de dichter bewaarheid worden:

‘Wel hem, die in Uw broederkring
Bij zonneschijn en nood
Bijwoner is noch vreemdeling
Maar vriend en huisgenoot’

Uit: Weekblad De Reserveboezem, 5 augustus 1922, door Leendert C. van den Berg.
Bijna 100 jaar voor Corona en Lesbos.

politiek werkloosheid verhuizen migratie onzekerheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 14 stemmen 481