De wereld is een heksenketel

Een snufje van het Westen, een snufje van Azië, een snufje van het Oosten en een snufje Afrika. Een snufje hitte, een snufje regen, een snufje storm en een snufje code rood. Een snufje belangen, een snufje schaarste, een snufje crisis en een snufje welvaart. Een snufje politiek, een snufje leugens, een snufje controle en een snufje oorlog. Deze cocktail leidt nogal tot chaos in de wereld en met name in een wereld die van belangen aan elkaar hangt. In verhouding zijn het slechts een handjevol mensen dat bepaalt hoe de wind waait in de landen van de wereld. Die wind maakt ook dat mensen migreren.

Nederland, onderdeel van het Westen, maakt zich op het moment erg groot door uitspraken van demissionair minister-president Mark Rutte. Velen verbazen zich over het waarom hij dit doet gezien zijn positie. De man heeft al eens laten weten dat hij als demissionair meer macht heeft dan dat hij had als premier. Zulke uitspraken getuigen niet echt van constructief leiderschap. Het geeft te denken, gezien wij ook weten dat hij vaak geen actieve herinneringen heeft aan zaken, hoe hij straks eventueel zal functioneren wanneer hij secretaris-generaal zal zijn van de NAVO. Of dit doorgaat is namelijk nog de vraag daar Roemenië nu ook met een kandidaat is gekomen.

Leiderschap gepaard gaande met ego en emoties lijkt mij niet een heel sterk geheel om een land te leiden en zeker geen betrouwbaar gegeven als het gaat om besluitvorming. In vele landen zijn er leiders die op basis van deze gegevens opereren en zichzelf aan de macht houden. Veelal gaat dit ten koste van het levensgeluk en welzijn van vele, vele mensen.

Wat mooi zou het zijn wanneer de heksenketel wat meer snufjes zou krijgen die maakt dat leiderschap oprechter wordt, meer integer. Dat er wordt gehandeld zonder het oog op persoonlijke belangen maar dat men handelt met het oog op meer gelijkwaardigheid en verhoudingsgewijs een eerlijker verdeeldheid als het gaat om welvaart onder de mensen. Een utopisch beeld is dit zeker, hier ben ik mij van bewust maar waar is de wereld zonder dromers? Woordkunstenaar Stef Bos schreef hier een mooi lied over: ‘We vergeten soms te dromen’.

https://www.youtube.com/watch?v=Cygnr6NaTpQ

Schrijver: Jet Rood
25 februari 2024