Brekebenen in de landspolitiek

Bordjes met rare teksten bij asielcentra, wegschelden van een burgemeester op X, ontslag aanvragen voor burgemeester Halsema, en onhandige uitspraken als ‘ik ben beleid’. Plus de tamelijk bezeten jacht van dit kabinet om een asiel crisissituatie te markeren en via wetgeving het parlement te omzeilen. Daarbij een partijleider zonder georganiseerde partij, die zich via de media laat aanleunen een ‘schaduwpremier’ te zijn.
Je zou zeggen: het kan niet gekker of onze beperkte geest begrijpt het hoogdravende Haagse ‘spel’ niet meer. Jammer, dat laatste, want veel kiezers kozen recent nu juist een partij vanwege dat ingewikkelde gedoe dat voor ‘gewone mensen’ slecht tot helemaal niet te volgen was. Maar dan nu, een tijd waarin veel ongemak en mislukte dossiers min of meer worden toegeschreven aan de ‘asielstroom’, die Nederland niet meer zou aankunnen.

Werkelijk politiek duiden van deze als soepzooi overkomende politieke werkelijkheid kan ik als betrekkelijke leek uiteraard niet. Mijn strikt persoonlijke observatie van de ‘Haagse stolp’ is overigens gebaseerd op mediaberichten en eigen ervaring bij de overheid en in het bedrijfsleven. Mijn verbazing over het Haagse gerommel geldt al een lange tijd de rol van onder meer de parlementaire journalisten. In dagblad Trouw vandaag wordt spindokter Kruithof aangehaald met als strekking om allerlei losse berichten op X van de partijleider van de grootste coalitiepartij te negeren. Eindelijk, zou ik zeggen. Uiteraard mag een partij zijn eigen stijl hanteren. En ook zeker inzet plegen voor de groep kiezers die ooit hun stem uitbrachten. Niettemin is het ook niet echt nodig om bijna bij elk bericht de ‘behendigheid’ van de heer Wilders te onderstrepen. Of te wijzen op zijn politieke inzicht en zijn 'grandioze debattechniek' (vooral tijdens vorige kabinetten).

Welnu, voor meer balans in het Haagse gekrakeel van nu zou het negeren van de lading X-berichten een idee zijn. En sowieso minder mogen focussen op extreem rond toeterende politici. De journalistiek zou zich ook scherper mogen richten op de mistige rol van de premier. Aan wiens inzet niet wordt getwijfeld, maar wel aan zijn voorlopig uiterst vage en ontwijkende stijl van optreden en leidinggeven. Zie ook het knap fileren hiervan door Arjen Lubach.

brekebenen politiek X berichten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 13 stemmen 889