Met als hoofderfenis 'Die Wand'

(voor Marlen Haushofer (1920 - 1970))

Je bent geboren als Marie Helene Frauendorfer op 11 april 1920 in Frauenstein, Oostenrijk. Jouw vader was boswachter. Jouw moeder was streng katholiek en ze hanteerde beknellende leefregels. Jouw vier jaar jongere broer was Rudolf. Je groeide op in een landelijke, natuurrijke omgeving. Je was weetgierig en fantasierijk. Je kon al lezen voordat je naar de lagere school ging. Op de lagere school was je briljant in het schrijven van opstellen.

Je ging naar de katholieke kostschool in Linz, gesticht door de Romeinen, die het Lentia noemden. In die kostschool heerste een onvrij en kil klimaat, waar je grote moeite mee had. Het was dan ook een extreme overgang. Je kreeg er depressieve en lichamelijke klachten. Op jouw 14-de was je bijna door een longontsteking bezweken. Jouw schooltijd werd een jaar onderbroken en je had maling aan de eisen van jouw ouders en leraren. De Donau loopt dwars door Linz. Hitler woonde er van zijn 9-de tot zijn 18-de jaar. De componist Anton Bruckner is er geboren en hij was organist in de Alter Dom, gebouwd door de Jezuïeten en de barokke architect Pietro Francesco Carlone, die vooral abdijen bouwde.

In 1938 slaagde je voor jouw opleiding en je ging een tijd voor de Reichsarbeitsdienst, geleid door Konstantin Hierl, in Duitsland werken. Je werkte op het land en in het huishouden. Begin 1940 ging je germanistiek en kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Wenen studeren. Je studeerde Duitse literatuur in Wenen en Graz. Na het zomersemester in 1941 stopte je met studeren en ging je in Steyr wonen. Je had een relatie met een student geneeskunde, met wie je in juli 1941 een zoon, genaamd Christian, kreeg. Christian werd de eerste vier jaar in Beieren door de moeder van een vriendin van jou verzorgd.

In november 1941 trouwde jij met de tandarts Manfred Haushofen, die je voor de geboorte van Christian had leren kennen. In maart 1943 verhuisden jullie naar Graz, waar je jouw universitaire studies vervolgde, net als jouw man. Van jouw 8-ste tot jouw 19-de schreef je verhalen, gedichten en romanhoofdstukken. Zonder dit te willen publiceren. In de oorlog schreef je niets. Na de oorlog hervatte je het schrijven met de bedoeling het wel te publiceren. Vanaf 1946 publiceerde je in Oostenrijkse kranten, week- en maandbladen. Manfred begon in 1947 een eigen tandartspraktijk in Graz, waar jij als zijn assistente werkte.

In Graz leefde je onopvallend als een huismoeder. Dat je weinig tijd om te schrijven had, viel jou zwaar. Je schreef vroeg in de ochtend en tussen het werk door, aan de keukentafel. In Wenen bezocht je de literaire kringen en had je liefdesaffaires. Je deed alsof je een gelukkig huwelijk had. In 1950 zijn Manfred en jij gescheiden en belandde jij in een diepe depressie. In 1951 verscheen jouw novelle 'Das fünfte Jahr' en in 1955 verscheen jouw roman 'Eine Handvoll Leben', waarmee je succes oogstte. In 1963 verscheen jouw roman 'Die Wand', die jouw echte doorbraak was en veel geprezen is. Je kreeg er de Arthur Schnitzler-prijs voor.

In 1953 en 1968 ontving jij de Staatlicher Förderungspreis für Literatur. In 1958 zijn Manfred en jij hertrouwd. Op 21 maart 1970 ben jij in Wenen door botkanker overleden. Je werd 49 jaar en je bent in de Steyrer Taborfriedhof begraven. Manfred overleed op 28 juli 1994 en hij is bij jou begraven. In 2012 is 'Die Wand' door Julian Pölsler verfilmd, met de majestueuze Martina Gedeck (1961, München) in de hoofdrol.