Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Over 't algemeen.....

Normaal ben ik een tevreden mens, dus over 't algemeen gesproken kun je stellen dat ik een gelukkig mens ben. Lachen doe ik vaak en veel, ook al valt er soms niet te lachen, het gekke is dat, wanneer bijvoorbeeld manlief tegen de hardhouten tafel zijn been, niet al te zachtzinnig parkeert, ik grrr achter me hoor, dit op mijn: ik noem het maar, lachspieren werkt.

Een handicap? Ja soms wel, want wanneer iemand zich dus echt te barsten valt, dan moet ik lachen. Ik kan er echt niks aan doen, behalve die ene keer. Hij zit met een hobbyzaagje aan een houten boot te werken, als ik AU hoor. Meer niet.

De tweede keer hoor ik AU met uitroeptekens en werp een blik opzij, het bloed stroomt als de rode Nijl door het kamertje. Ik vlieg overeind richting badkamer, in de tussentijd 112 bellend, en ik spurt terug naar het bloedbad. Geen lach te bekennen, zelfs geen glimlach.

Al snel horen we de sirene, drie broeders snellen naar ons onderkomen, en lachen vriendelijk. Ik ben een tevreden mens, met een makkelijke, soms slappe lach. Ík lachte nu niet maar die drie wel.....

Schrijver: An Terlouw, 24 september 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 1 stemmen 59



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)