Geen ontsnappen aan

47.

Als ik op een andere school had gezeten zonder mijn vader, was dat beter geweest. Dan was school misschien een baken van veiligheid geweest. Een plek waar ik even kon ontsnappen aan de situatie thuis.

Doordat Meester overal in mijn leven was, kon ik niet aan zijn invloed ontsnappen.
Vergaderingen van school met leerkrachten of ouderraad werden vaak bij ons thuis gehouden. Ik zag dan van dichtbij die mensen waar Meester - mijn vader - thuis zo negatief over deed. Maar als die mensen bij ons thuis waren, was hij een en al vriendelijkheid en hartelijkheid.
Daar werd ik onzeker van. Tegen mij deed hij nooit en nergens zo hartelijk en vriendelijk.

In plaats van snoep moest ik op mijn verjaardag trakteren op iets gezonds, zoals een blokje kaas met een augurkje. De hapjes werden door mijn moeder gemaakt in opdracht Meester. Ik had er geen enkele inspraak in.
Ook al had ik er de woorden nog niet voor, ik voelde feilloos aan dat mijn verjaardag op school niet draaide om mij maar om mijn vader. Via mij wilde hij laten zien dat hij een schoolmeester was met moderne ideeën.

Na afloop van een schoolreisje werd er bij ons thuis nagepraat en doorgezakt. Voor mijn verhalen was geen aandacht. Mijn ouders hadden hetzelfde schoolreisje meegemaakt, dus ze wisten alles al.
Mijn ouders liepen niet mee naar de bus om me uit te zwaaien. Ze hadden het druk met andere dingen en andere mensen. Daarom deed ik maar alsof ik naar een lieve moeder zwaaide. In mijn fantasie stond mijn barbie-moeder op de stoep. Bij terugkomst kreeg ik de huissleutel toegegooid en liep ik alleen naar huis. Mijn ouders werden opgehouden door andere ouders die wilden bedanken voor de goede zorgen en dat er geen ongelukken waren gebeurd. Dat begreep ik wel. Ik was blij om de poezen weer te zien. Daar vertelde ik mijn verhalen aan.

Thuis, school, alles was met elkaar verweven. Ook op de middelbare school was de invloed van Meester aanwezig.
Mijn ouders waren bevriend met de rector en zijn vrouw. Die kwamen jarenlang iedere zondagavond op bezoek en dan werd er ook weer gepraat over mensen, docenten en medeleerlingen, die ik kende.
Als ze door hadden dat ik iets had opgevangen, werd me op het hart gedrukt daar niet over te praten. Deed ik ook niet. Maar daardoor voelde ik me altijd een buitenstaander. Ik hoorde veel meer dan zij in de gaten hadden. Niet omdat ik bewust luistervinkje speelde, maar omdat ze vaak niet eens door hadden dat ik in de buurt was. En het was een gehorig huis.
Maar ook de rector en zijn vrouw waren niet veilig voor Meester. In hun bijzijn was hij een en al charme, maar ze hadden hun hielen nog niet gelicht of hij ging tekeer over alles wat er in zijn ogen aan hen niet deugde. De vrouw van de rector had een slecht oog, net als ik. Achter haar rug om deed hij haar na. Hij ging raar lopen, trok een onnozel gezicht en zei dat het allemaal aandachttrekkerij was van haar. Ik begreep het niet.

Zomers gingen we samen met het gezin van de rector zes weken op vakantie. Ik wist me geen houding te geven. Wist niet wat ik moest geloven en waar ik op kon vertrouwen.
Er was geen ontsnappen aan.

ontsnappen augurk sc augurk schoolreisje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 605