Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Taal van de zomer 15

In de schaduw van de berk zat de jeugdige Bjarne te studeren. Als hij niet voor zijn diploma zou slagen kon hij een vervolgopleiding vergeten. Hij had zich te veel af laten leiden door de verleidingen van de zomer.
Gerard Vroeg belde hem iedere ochtend om te vragen of hij op een terrasje wilde gaan zitten met hem.
Hij had het na die ene keer wel gezien. Zodra hij iemand anders had om mee te praten kwam Bjarne niet meer in zijn dagboek voor. Het was veel fijner in de tuin in de schaduw van de berk, die nu vol in blad zat en zijn bladeren liet ritselen wanneer de wind door de takken blies.

Het was nog altijd warm. Bjarne was slechts gekleed in een donkerblauwe boxershort. Hij had een glas vol frisse limonade bij zich staan om de dorst te lessen. Toen hij naar binnen ging om het glas weer te vullen hoorde hij in de woonkamer de telefoon rinkelen. Het was Emma! De eerste keer dat ze belde vanuit Amerika!

“Hallo Bjarne, ik hoorde in het nieuws dat er een hittegolf in West Europa is. Is het een beetje vol te houden en geef je Frits wel op tijd te drinken? Het gaat hier erg goed.” Even viel de lijn stil. Het leek alsof de verbinding was verbroken, maar toen hoorde Bjarne.

“Hallo Bjarne, ben je er nog? Luister ik moet het kort houden. In de middelste lade van de boekenkast heb ik wat geld voor je liggen voor het eten van Frits, je mag er zelf ook iets van hebben. Ik moet nu weer ophangen want de verbinding is slecht. Zorg goed voor jezelf en Frits.
Groetjes lieverd.” Ze had niet eens gewacht totdat Bjarne iets terug zei. Maar hij had haar stem gehoord en ze klonk zorgzaam. Nog voor Bjarne er verder over kon nadenken, begon de telefoon opnieuw te rinkelen. Hij dacht dat het opnieuw Emma zou zijn wiens stem hij zou horen. Het was Maarten Wolvenknaap. Hij was de sleutel van zijn woning kwijt en hij kon pas over twee uur iemand bellen om de reserve sleutel te bemachtigen. Of hij in de tussentijd bij op bezoek kon komen.
“ Ja, dat is goed Maarten. Ik heb koude limonade en het is hier lekker in de tuin in de schaduw van de berk. Ik zie je zo!” Bjarne ging snel naar boven om een korte broek aan te trekken.

Tien minuten later werd er aan de deur gebeld. Het was Maarten, zijn haren met gel naar achteren gekamd, in een korte corduroy broek met een fleurig zomers overhemd. Ondanks de onverwachte tegenslag was hij in een opperbeste stemming. Bjarne kende hem niet anders. Hij straalde zoveel jeugdige levenskracht uit.

Het huis kende hij niet. Hij was er niet eerder geweest. Bjarne bracht hem meteen naar de tuin in de schaduw van de berk. “Ga hier maar zitten. Dan haal ik koude limonade.”
“Ja lekker Bjarne!”

Toen Bjarne terugkeerde in de tuin zag hij dat Maarten zijn blouse had uitgetrokken en languit in de ligstoel lag. Bjarne zette de glazen limonade op het tafeltje bij de ligstoel en hij ging er in de andere stoel bij zitten.
“ Gerard bewaart mijn reserve sleutels, maar hij is pas vanmiddag vrij. Hij doet tijdelijk schoonmaakwerk voor een uitzendbureau. Ik heb hem al vaak genoeg gezegd dat hij veel makkelijker geld kan verdienen, Bjarne. Voor jou geldt ook nog steeds het aanbod!”

Bjarne gaf hem het glas koude limonade. Er verscheen een wrede glimlach op zijn gezicht. Het was echt warm, te warm om te discussiëren.
“Ik zal er nog eens over nadenken Maarten. Ik heb het voorlopig te druk met studeren.” zei Bjarne om er vanaf te zijn.
“ Jan Boter betaalt goed Bjarne!” probeerde Maarten het nog eens. Het was tweeëndertig graden in de tuin. In de schaduw misschien een paar graden minder warm. Bjarne keek naar de naakte torso van Maarten . Hij kon begrijpen dat hij goed verdiende als fotomodel.

Plotseling klonk er muziek achter de schutting. De buren hadden weer eens de radio hard aan staan.

“Now that we found love, what are we gonna do with it.” klonk er in zwoele reggae klanken door de tuin. Het leek alsof de buren de radio expres nog harder zetten. Het scheen Maarten wel te bevallen. Hij haalde zijn rook spullen te voorschijn en daar zat ook een klein doorzichtig zakje bij met een klein klompje hasj van een Marokkaanse kwaliteit. Met de vaardigheid van een ervaren roker bouwde Maarten een heuse joint. Hij stond erop dat Bjarne het eens zou proberen.

“Je krijgt er allerlei rare fantasieën van Bjarne!” sprak Maarten blijmoedig terwijl hij de softdrugs toeter met een brandende lucifer aanstak. Bjarne rook een vreemde zoete geur.
De reggae klanken op de achtergrond leken anders te klinken dan voorheen.

“Now that we found love, what are we gonna do with it?” Het was niet langer een vraag of een antwoord. Het was de muziek van de zomer. Na het derde trekje begon Bjarne
te hoesten en zag hij af van een verder vervolg. De buren hadden de radio weer uitgezet en Maarten begon een ontzettend ouwehoer verhaal over wat hij allemaal had meegemaakt als fotomodel voor erotische bladen.
Bjarne luisterde er naar alsof hij naar de radio aan het luisteren was. Hij vermeed ieder oogcontact en hij ging zo vaak mogelijk naar de keuken om limonade bij te schenken.

Maarten vroeg of hij even de telefoon mocht gebruiken om Gerard te bellen. Bjarne had een draaierig gevoel in zijn hoofd. Hij nam Maarten mee naar de woonkamer waar de telefoon op een kleine tafel stond. Hij belde Gerard met die enthousiaste stem van hem.

Schrijver: Bjarne Gosse
28 maart 2021


Geplaatst in de categorie: vriendschap

4.3 met 6 stemmen 182



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
30 maart 2021
Waardering voor de meeste bijdragen van Bjarne Gosse. Maar niet altijd proef ik het drama of urgentie in de teksten. In deze op zich lezenswaardige tekst gebeurt in mijn strikt persoonlijke beleving erg weinig. Er zijn wat gesprekken, welke nergens toe leiden. Er wordt gedronken, er is limonade en een 'wrede glimlach', die ik niet goed kan plaatsen. Zo kabbelt de tekst voort. De zinnen deugen. Maar waar gaat dit alles heen? Overigens bemerk ik dat je nergens op reageert. Ook niet op bijdragen van andere schrijvers op deze bijzondere site. Maar dat moet je zelf weten. Er zal vast een reden voor zijn om louter via Bjarne Gossse met ons in verhalen te communiceren. Blijf schrijven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)