Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Augustus 1984 1

In de hoge bomen aan de zijkant van het park was een grote zwerm spreeuwen neergedaald. Luid kwetterend, een drukte in de groene zomerse bomen. De donkerblonde Bjarne Gosse liep langs de parkrand naar het huis van zijn hospita om daar in de tuin te lezen en te zonnen.
Bjarne dacht onderweg na over het plan van Maarten Wolvenknaap om in korte tijd veel geld te verdienen. Het was een ingenieus plan, dat wel, maar hij moest er toch eerst nog eens goed over nadenken. Ze waren wel min of meer vrienden en Maarten zou Bjarne nooit bedriegen.

De donkerblonde Bjarne kwam aan op zijn bestemming. Met in zijn hand een boek nam hij plaats op de ligstoel die in de tuin in de zon stond. Terwijl Bjarne nog intiem was met mijn gedachten over de vreugdevolle tijd met Kees Broodakker aan zee, vroeg zijn hete hospita in toenemende mate aandacht voor haar veelzijdige libido. Onverzadigbaar omdat het de tweede hittegolf van het jaar was. Onverzadigbaar omdat haar andere minnaars haar te weinig aandacht gaven.
 
Bjarne Gosse had even wat tijd voor zichzelf nodig, maar Emma, die geen last van de warmte had, verzon de ene na de andere intrige om de zomer meer gestalte te geven. Ze ratelde woorden achter elkaar, en ging toen weer het huis binnen. Wist zij veel dat Bjarne met Kees had gekust. Gezoend met hem aan de kust in een zee van verlangen.
Zijn ogen gleden over het door het zonlicht beschenen papier van het boek in zijn handen om te lezen.

“De maan is paars
boven Parijs,
geel wordt ze
in uitgestorven steden."

Federico Garcia Lorca

Ze hadden samen twee schitterende onvergetelijke dagen op het strand gehad. En tijdens de afscheidszoen had Kees hem een boek gegeven. De vertaalde gedichten van de bekende Spaanse dichter Lorca. Het element van kleur was een leidraad in zijn werken, evenals de maan en de romantiek. Hij zou het mooi vinden, had Kees hem meegeven. En hij had gelijk gehad. Het was teveel voor Bjarne om het hele boek in een keer te vatten. Het werk van deze dichter sprak hem aan.
Een heldere overzichtelijke beeldentaal. Zodra Emma hem even alleen liet was Bjarne aan het lezen in het boek dat hij van Kees had gekregen.

Tegen de avond was Emma het zat. Ze had overduidelijk te weinig aandacht van Bjarne gekregen omdat hij de gedichten van Lorca aan het lezen was. Dan kon hij er met met Kees over kon praten als ze elkaar weer zouden zien. Topless en in een uitdagend broekje kwam ze de tuin ingelopen waar Bjarne op de ligstoel, schaars gekleed lag te relaxen.

“Ben je nu nog steeds aan het lezen Bjarne”, sprak ze op uitdagende toon op het moment dat de hete zomerzon even achter een wolk school. Geschrokken legde Bjarne het boek weer weg. Ze mocht niets weten over hem en Kees. Hij keek naar haar oogverblindende schoonheid. Hij haalde diep adem.

Die nacht keken ze samen naar de maan. Zijn dierbare hospita en Bjarne, die steeds meer het gevoel kreeg dat hun liefde niet voor eeuwig zou zijn. Ook al wist hij dat verloren liefde niet bestond. Daarvoor waren de momenten te mooi en onvervangbaar geweest.

“Wat zou jij er van vinden als we samen op de maan zouden gaan wonen Bjarne?” vroeg de aantrekkelijke Emma uitdagend met een zomerse blos op haar blonde wangen.
“Dat lijkt me geen goed idee Emma, want aan de kant van de zon kan het er 120 graden Celsius worden en aan de schaduwkant 120 graden Celsius onder nul”, sprak Bjarne betweterig met een glimlach op zijn jonge jongensachtige gezicht. Emma kon zijn droge humor wel waarderen en ze schonk om hun samenzijn te vieren een glaasje champagne in een speciaal voor deze gelegenheid ontworpen glas.

“Er worden meer baby’s geboren bij volle maan, Bjarne”. Ze nam een slok van de frisse champagne. Hij sprak haar niet tegen. Hij wist dat het niet waar was, want dat had hij in de krant gelezen.
“Het is door de maan dat we eb en vloed kennen Emma”, vervolgde hij om het gesprek op gang te houden, maar zijn gedachten waren niet bij Emma. Zijn gedachten waren nog steeds bij Kees en die heerlijke tijd aan de kust.
Hoe zou het met Kees zijn? Waarom liet hij niets meer van zich horen?

Schrijver: Bjarne Gosse
6 juli 2022


Geplaatst in de categorie: overig

4.7 met 3 stemmen 173



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)