*

Onlangs was er op radio 1 een item over neprecensies op google. Aan het woord was een dakdekker wiens werk dat hogelijk werd gewaardeerd opeens duikelde in bijval. De man merkte dat aan zijn clientèle. Het bleek te gaan om het effect van neprecensies. Hij kreeg kort erop mailtjes waarin verzocht werd geld te doneren, zodat de negatieve bijdragen ongedaan gemaakt zouden worden.

Op zich wel herkenbaar; iemand die jouw karretje wel even in de poep zal rijden om met Gerrie Knetemann zaliger te spreken.
Hier op Nederlands.nl lijkt het scorebord ook af en toe aan die erosie onderhevig al wordt er gelukkig niet gechanteerd. Op zich is een waarderingssysteem leuk al blijft het lastig om een eerlijke, objectieve, 'verdiende', maar desalniettemin vernietigende score van een * te onderscheiden van een uit balorigheid toebedeelde laagste score.
Ik deelde onlangs hier in een paar zinnetjes een gemeend compliment uit. Dat werd door iemand afgewaardeerd met een *. Ik kon werkelijk niet bedenken waarom. Het deed mij tekort en degenen die ik in het zonnetje zette eveneens.
Ik zie vaker van die scores opduiken die een mijns inziens aardige bijdrage ongefundeerd met een * afserveren. Wat mij betreft nog liever een leeg scorebord dan zo'n onder de gordel toegebracht `nèhnèhnenèhnèh, zodat de sterren als bij toverslag alsnog uitbundig kunnen gaan stralen als bewijs dat het ontbreken van waardering kan omslaan, terwijl je bij zo'n uitgedeelde * het idee hebt dat de vlag altijd halfstok zal blijven hangen. Al lijken nakomende stemmers uit solidariteit het gemiddelde dan bewust (?) een beetje op te willen krikken.
Anderzijds bestaat voortreffelijkheid bij de gratie van de absolute bodem, ook als die moerassig is.

We zijn geen van allen ongevoelig voor waardering. Dat wordt er al ingestampt op de lagere school: zeer slecht t/m uitmuntend. Een woord als de `zesjescultuur' is veelzeggend. Hier werkt het niet anders dan met de rapportcijfers van vroeger. Tenzij misschien voor Sir Joanan Rutgers (?), die tegen de klippen op zijn niet te versmaden bijdragen levert, nu eens hogelijk gewaardeerd, dan weer zo goed als genegeerd of slecht beloond. Ik heb de frustratie over dwangmatig lage beoordelaars meermaals terug zien komen in de commentaren hier.

Ik waardeer nooit met een *, want ik stel het creatief willen zijn wel zo op prijs - beter dan je leven te verkruiswoordpuzzelen - dat ik geen * , ** of *** uitdeel, maar start bij ****, geflatteerd of niet.

Met besef dat door deze ontboezeming de armzalige * -stemmers nog eens extra in hun hoekje kunnen gaan zitten gniffelen.
Ik stel zo voor dat zij deze bijdrage gebruiken als de kop van jut en lekker los gaan met hun *. Elke dag, elk uur, elke minuut beschikbaar.
Dan draai ik hier die waardering in gedachten gewoon om op z'n Duits waar de 'een' geldt als hoogste score en wikkel me er als in een warme deken genoegzaam in.

Zie ook: https://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg, 10 november 2025

othello2casema.nl

Biografie van deze schrijver

recensie waardering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36