Viewmaster en spitsvondige grappen 'on The Rock'

De parallelle wereld, die in Caïrotisch Egypte neem ik hier als voorbeeld, is de wereld tussen de rijke Egyptenaar en die uit een van de lagere sociale klassen. De rijke Egyptenaar hoeft niet te lopen, aangezien zelfs de pinautomaat een drive-through heeft. Hoe makkelijk wil je het/willen zij het hebben? Je kan in Caïro overigens fantastisch eten. Het Egyptisch Museum is een plaatje en dan heb ik het nog niet eens over de kunst binnen; bijzondere en geweldige 'art' waar je ademloos naar kijkt, net als wij destijds deden met de viewmaster.

De boeken van Nabokov, waarvan evident 'Lolita' zijn bekendste is, kan jij op elke willekeurige bladzijde openslaan om er een Juweel van een Zin te vinden en daarnaast te glimlachen om zijn spitsvondige grappen. Zeker de typeringen waarbij Nabokov personages te berde brengt, zijn ongeëvenaard. Als lezer heb je deze met hun eigenaardigheden meteen voor je, hetgeen veel schrijvers inspireert om ook hun eigen hoofdrolspeler(s) iets opvallends/kenmerkends mee te geven. Veel gezichten hebben meerdere opvallende kenmerken die literair verantwoord kúnnen en mógen worden beschreven.

Terwijl Alcaraz in maart 2025 in Australië zijn tennisracket liet spreken, genoot ik 37 jaar daarvoor als counselor mijn tijd in Californië. Al werkend en reizend onder de destijds al eeuwig schijnende zon. Eén van de reisbestemmingen was Alcatraz, een gevangeniseiland voor de kust van San Francisco dat nou niet bepaald bekend stond als een resort om vakantie te vieren. Zeker interessant is het wel en daarom ook meerdere malen als filmlocatie gebruikt:

I THE ROCK; een film uit 1996 waarin een groep mariniers Alcatraz bezet en dreigt een dodelijk gas over San-Francisco te
verspreiden

II ESCAPE FROM ALCATRAZ; een film uit 1979 met in de hoofdrol Clint Eastwood

III BIRDMAN OF ALCATRAZ; een film uit 1962 over een tweevoudige moordenaar die 43 jaar in eenzame opsluiting op Alcatraz
doorbracht. In gevangenschap ontwikkelde hij geneesmiddelen voor zieke vogels

De Spaanse tennisspeler Alcaraz was de laatste editie op Indian Wells bijzonder. Deze talentvolle speler laat zien hoe een tegenstander verslagen en uitgeschakeld dient te worden. Dat één letter, namelijk de 20ste van ons alfabet, het verschil kan aangeven, in dit geval aangééft tussen de vrijheid om te spelen als toptennisser en (eenzame) opsluiting. In dit geval is dat de letter 'T' die wegens het ontbreken in de naam van de Spaanse toptennisser Alcaraz punten scoort, want Alcatraz blijft op mensen een speciale aantrekkingskracht uitoefenen. 't Is sowieso een mooi plaatje in combinatie met de zuidkust van San-Francisco en die
weergaloze

GOLDEN-GATE-BRIDGE

Alcatraz is fascinerend om te zien, maar bovenal om te beleven in combinatie met de verhalen die deze legendarische gevangenis beslist tot een mythe maakt.

In Madonna's 'Confessions on a dancefloor' staat onder andere het nummer 'Sorry'. Persoonlijk kon ik het niet geloven, maar het is wel waarheid; zij spreekt een kort zinnetje Nederlands, namelijk: 'Ik ben droevik'.

De aanleiding voor gevangenneming op Alcatraz was natuurlijk evident; in vrijwel alle gevallen. Hier mogen wij althans vanuit gaan. Net als Madonna in 'Sorry' waren de 'inmates', de gevangenen op en in Alcatraz soms ook berouwvol. In diverse talen maakt Madonna dit duidelijk, waaronder in het Frans, Spaans, Italiaans, Nederlands; 'Ik ben droevik', Hebreeuws, Hindi, Pools en Japans. Echt 'droevik' is alles dat overloopt van berouw, eveneens liefde: teveel berouw wordt ongeloofwaardig en teveel liefde eveneens, hoewel 'teveel' liefde ook geclaimde liefde kan worden...! Die eigenlijk altijd tot mislukken is gedoemd...!