Inloggen
voeg je column toe

Columns

Waar is de tijd gebleven?

Waar is de tijd gebleven, de tijd van spelen op straat, tot ’t schemerde en langzaamaan de straatlantarens aangingen, stuk voor stuk en je wist: ik moet naar huis, ik moet naar binnen. Waar is de tijd gebleven, van een paar minuutjes nieuws wat eigenlijk geen naam mocht hebben, en als er wel belangrijk nieuws te melden was, dan werd dat ook uitgebreid behandeld.

Waar is de tijd gebleven, dat je de fiets buiten kon laten staan zonder hem op slot te zetten en zeker wist dat ie er de andere dag nog stond? Waar is de tijd gebleven dat je sowieso een fiets tot je bezittingen kon voeren?

Oké, nou heb ik het niet over grootvaders fiets die in de oorlog werd gestolen, de man heeft er jaren later nog problemen mee gehad, en zie maar steeds zodra het woord Duitsland ter sprake kwam: let even op of je mijn fiets er ziet….de gestolen fiets van Opa is een veel besproken en hilarisch onderwerp op diverse verjaardagen geweest, maar dat terzijde.

Want we hadden het over de tijd, de tijd van buiten spelen, de tijd van ‘op tijd komen’ de tijd van tijden die nog beleefd werden en niet géleefd want nu is de tijd er om te beseffen dat de tijd van toen, helemaal op is gegaan we hebben hem al dan niet nuttig besteed, maar er is van diezelfde tijd, zo weinig over gebleven en zo weinig meegekomen naar de tijd van nu, dat de tijd van toen welhaast een farce zou lijken.

De tijd van spelen op straat wordt nu teruggebracht naar een dag per jaar, dat auto’s niet op een bepaalde tijd een straat mogen bezetten, omdat de kinderen van nu er dan recht op hebben om de straat in te nemen en zodoende een bepaalde tijd buiten te kunnen spelen zonder van de sokken te worden gereden.

Natuurlijk is er in deze tijd ook overal wel een speeltuin te vinden waar kinderen en ouders tijd, belangrijke en kostbare tijd in door kunnen brengen, ver weg van het gewoel van verkeer.

Natuurlijk is er ook in deze tijd ook tijd die wordt vrijgemaakt voor ouders die bepaalde dingen met de kinderen doen in de vorm van spelletjes, en natuurlijk is er in deze tijd, tijd voor elkaar. Maar ook is er in deze tijd voldoende reden om in de stress te schieten, raken, blijven of anderszins want het nieuws wat vandaag de dag opspeelt is dat ouders nu dan niet weten of ze de opvoeding wel goed doen, of ze wel genoeg tijd aan hun kroost besteden, of ze wel genoeg vruchtbare tijd aan de jeugd spenderen, of ze sowieso tijd voor ze hebben.

Die stress is lastig maar wel logisch want laten we wel wezen, ouders hebben voldoende tijd om zich af te vragen of ze de dingen bij de kinderen wel goed doen en ik moet je eerlijk zeggen, ik heb me nooit afgevraagd of ik de opvoeding wel goed deed, nog minder ben ik erom in de stress gegaan, want ouders doen het nooit goed en erom in de stress gaan, tja, daar had ik dan de tijd weer niet voor en zo zie je maar weer, we komen van de tijd van spelen op straat, via het nieuws en de fiets van opa, zomaar bij de stress maar alles draait om tijd, tijd die ik nu spendeer aan een verhaaltje, nou dan heb ik mijn tijd toch weer nuttig besteed dacht ik zo.

Schrijver: An Terlouw, 30 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 1 stemmen 414



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)