TV en misdaad
Met verwondering en ontzag, zie ik af en toe een documentaire op de kijkkast, oftewel op de televisie want tja, als je zo’n ding in huis hebt, dan wordt er niet alleen door mijn persoontje geleefd en gekeken maar ook door anderen, zoveel is wel duidelijk.
Nou hebben mijn eega en ik niet dezelfde smaak, ook zoveel is normaal, maar zo af en toe, kan ik het over mijn hart verkrijgen om te kijken als ik hem maar vaak genoeg heb horen roepen: zo dan, dat klare taal, of eventueel in andere bewoordingen die ik maar niet aan het toetsenbord zal toevertrouwen.
Dus als gezegd kijk ik af en toe mee, niet over zijn schouder maar gewoon zittend of in het voorbijgaan. Zo ook met een bepaalde serie die gaat over de misdaad in andere landen, waar de politie behoorlijk aan de slag gaat om de slag te winnen van het geboefte.
Mijn bewondering steek ik dan ook niet onder stoelen of banken, ook niet onder tafels en dergelijke neen, als je bijvoorbeeld in Amerika, die de triple 3 status kwijt is met een slok op aangetroffen wordt zijn de rapen gaar, wanneer je in datzelfde land drugs bij je draagt is ook dat al een reden om de cel voor een poosje aan de binnenkant te mogen aanschouwen, en wanneer je er een moord pleegt of meer van die gruweldaden, nou dan heb je zomaar kans dat je de rest van de tijd die je nog doorbrengen mag op deze aardkloot, in afzondering in de gevangenis doorbrengt al dan niet in de dodencel.
Want ook daar kun je nog terechtkomen, de doodstraf is er in bepaalde situaties nog denkbaar. En ik mag een mening hebben die ik dan ook ventileer, prachtig woord, om te laten weten dat wanneer je in ons ienie minie landje iets uitvreet, en dan maakt het geen bal uit wat, je op veel fronten wegkomt met een goede advocaat, dat er eventueel borg betaald moet worden maar dat je buiten de bajes blijft tot je zaak voor zal komen.
En dat kan dan wel weer even in beslag nemen, ik bedoel tijd, want de rechters hebben het hartstikke druk, de mensen van de rechtbank zitten met volle balboekjes en dan kan het zomaar gebeuren dat een dader van een volkomen fout gebeuren, buiten rond loopt, een radeloze familie achterlatend, als het bijvoorbeeld gaat om doorrijden na een ongeluk, of als er een volwassene zich vergrijpt aan een kind.
Ik noem nu zomaar wat dingen op. Maar als gezegd met bewondering en ontzag kijk ik naar de series die agenten nog hun vak laten uitoefenen, die korte metten maken met van die galbakken die het nodig vinden andermans spullen te vernietigen, die het nodig vinden om met pistolen de weg op te gaan en die het eveneens nodig vinden om hun agressie te botvieren op de gemeenschap. Wat te denken van die stoere gasten die de rijksweg terroriseren met een buks en de mensen zich niet alleen lam laten schrikken, maar ook ruiten aan barrels blazen. Die knapen zitten aan de verkeerde kant van de aardbol, die denken in een oorlogsgebied te zitten, maar vergeten dat ze ook een auto kunnen treffen van hun eigen familie en al mag ik dat dan niet zeggen, stiekem hoop ik erop, stiekem hoop ik dat het schietgrage tuig, ’s avonds thuis komt en dat daar dan blijkt dat ze hun eigen familie te grazen hebben genomen, ben ik nou slecht?
Of ben ik juist degene die durft uit te komen en hardop zegt, wat een ander denkt? De strafmaat is te maf voor woorden en als blijkt dat de ouders verantwoordelijk worden gehouden voor dat wat hun kinderen uitvreten, tja dan is het de bal bij een ander leggen, maar ik blijf erbij, wie er ook schuldig is, als een kind, een volwassen actie kan uitvoeren mag ie ook als volwassene behandeld en berecht worden.
casema.nlGeplaatst in de categorie: misdaad
Misdaad
370
Geef je reactie op deze inzending: