Inloggen
voeg je column toe

Columns

De Papier- slag

Ik ga aan de slag, nee niet met de afwas, daar staat een apparaat voor, ik ga aan de slag, met het ruimen van troep, nou moet je niet denken, dat er bij mij zoiets is van een goede aflevering van Stiefbeen en Zoon met de hoofdfiguren als vader en zoon, die leefden tussen de troep, weggehaald bij de toen nog, geplaatste metalen vuilnisbakken.

Ik hoor sommige mensen zeggen: waar kletst ze over, maar weet je, in de vorige eeuw, jawel het is echt van de vorige eeuw, toen hadden de mensen metalen bakken, er gingen geen zakken in die bakken, niet alleen omdat niemand die had maar gewoon omdat het de bedoeling was dat al je vuil er klakkeloos in gedonderd werd. En een maal per week mocht je die loodzware bak de trappen afzeulen, om buiten te zetten, dan kwam de vuilnisman en die leegde de bak, waarna hij weer mee naar boven mocht!

En geloof me als ik zeg, dat alles er in ging, van etensresten tot kattenbakkorrels, van koffiezakjes tot gebruikt maandverband, want ook dat had je in die tijd, als je genoeg te verbrassen had dan, want nog eerder was er zelfs sprake van uitwasbaar maandverband, ik zie al neuzen optrekken, maar je moet dat net zo zien als met luiers, dat waren ook niet altijd pampers die je met inhoud en al kunt weggooien, nee hoor, we leefden in een tijd, dat piepers dún gejast moesten worden, en dat alles wat nog gewassen kon worden, ook gewassen werd, niet in een volautomatische wasmachine, die allerlei programma’s heeft en die je op elk moment van de dag aan de slag kunt laten gaan, maar in pure rijkdom had je dus een wastobbe, de een had hem met een wasbord de ander die net een lichting later kwam, kon aan de slag met een tobbe waarin zo’n vleugel zat een langzaam wasser noemden ze dat.

Je kon eerst water heet maken, neen niet in dat apparaat, maar in grote emmers, en als alle was schoon geslagen was, vanwege die slag natuurlijk, dan kon het eruit, inclusief het water, waarna je de tobbe vulde met koud water om weer dezelfde handelingen te gaan voeren, de boel te gaan spoelen.

Nu weet iedereen meteen waarom op maandag de wasdag werd genoemd, want je was er gewoon een dag mee bezig en dan heb ik het alleen nog maar over aan de slag gaan met de was, want als alles was gespoeld, gecentrifugeerd kon het aan de waslijn, tenminste als je die had en als het weer meezat, want je moest natuurlijk wel mooi weer hebben om alle was in een dag weer schoon binnen te krijgen.

Afijn, dat probleem hebben we niet meer, want er zijn volgens mij geen huishoudens meer die het voor minder doen dan een was machine, een vaatwasser een droger, uitzonderingen daargelaten want er zijn nu eenmaal altijd mensen die dit soort dingen niet hebben of bezitten en er dus ook niet mee aan de slag kunnen gaan.

Maar ik ben wel aan de slag gegaan en wel met ruimen, opruimen en leegmaken van jaren papier, verzamelde werken van de administratie van een gezin. Natuurlijk was ik al eens eerder aan de slag gegaan, maar vanaf het begin stagneerde die intentie, doordat ik weer geboeid werd door een mooie tekening van een vierjarige, een leuk briefje van een fan, of domweg omdat er een telefoontje binnenkwam, dan liet ik de slag voor wat ie was, zette de boel weer in de kast, op zoek naar een volgend moment van aan de slag gaan.

Maar dan komt er een moment, dat je wel moet, dat je zoveel ruimte hebt die zinloos in beslag genomen wordt, door de jaargangen van mijn gezin en weet je, dan kom je het een en ander tegen dat is wel zeker. Je gaat ook niet zomaar aan de slag, je maakt een inhaalslag omdat je al die keren ervoor de slag niet te pakken kreeg en telkens werd afgeleid, maar dat liet ik me nu niet gebeuren. Nou was er wel een aanleiding voor deze slag, ik was een papier kwijt en wist wel dat ik dat opgeborgen had, maar niet meer in welke map.

Dus die slag moest echt worden geslagen. Geen telefoon aannemen, niet reageren op de bel en de hond, die moest alles maar ophouden tot ie weer een keer moest, ook hij raakte van slag, omdat ik de slag te pakken kreeg. Kent u die ordners, nou die zaten vol, vanaf zo’n beetje het jaar 1995 en als ik terugdenk, dan zijn dat aardig wat jaren. Wat moet je ermee, bromde mijn eega altijd, en ik zei: je weet nooit of, vul maar in. De slag om papier is gewonnen, door mij. In etappes wordt alles afgevoerd want het is teveel om in een keer mee te nemen.

Een slag van zo’n vijftien jaar, die ruim je niet zomaar op, ben je niet zomaar kwijt, o ja en dat papier heb ik gevonden, dat heb ik niet weggegooid natuurlijk maar de slag heeft me wel iets opgeleverd namelijk: een opgeruimde kast en maar liefst tien lege ordners en ik zeg je, dat is best een waardige slag geweest.

Schrijver: An Terlouw, 12 november 2011


Geplaatst in de categorie: economie

4.6 met 7 stemmen 155



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
George
Datum:
19 november 2011
Leuke column. Die goeie ouwe tijd was zo slecht nog niet. Die plastic zakken in Mokum bijvoorbeeld, ze worden aangevreten door zwerfkatten en ratten. Geef dan die metalen bakken maar.
Naam:
J.de Groot
Datum:
12 november 2011
Email:
joke190411telfort.nl
Weet je An, die vuilnisbak noemde men ook wel asbak...want ook de as van de kolenkachel kwam daar in terecht,
nu heeft het woord "asbak" een heel andere betekenis en die kom je liever niet graag tegen.....
Naam:
Monique Methorst
Datum:
12 november 2011
Email:
moimoniquelive.nl
Mijn oma heeft er nooit ééntje gehad, ik had daar groot respect voor, het is veel werk. Ook geen douche trouwens en pas veel later dan de tv, een met zwart/wit beeld. Soms is het leuk om bij die dingen stil te staan

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)