Wat een spreker is die man, een die ouwehoeren kan
Iedereen heeft een mening over de zogenaamde crisis waarin we verkeren. Behalve ik. Daarom gebruikte ik als titel van deze column een zin uit een liedje van Seth Gaaikema. In zijn tijd, volkomen ten onrechte, een populaire conferencier. De man was zo arrogant om te denken dat hij de weergaloze Wim Kan kon evenaren. Van Seth hoor je af en toe nog wel eens wat. Hij is nu eenmaal veel jonger dan Wim, die is al jaren dood en een beetje in het vergeetboek geraakt omdat zijn verhalen en liedjes meestal op de actualiteit betrekking hadden. Jammer, hij blijft de grootste die we ooit op Oudejaarsavond hoorden en later zagen.
De redactie van deze site heeft niet graag dat ik over politiek schrijf. Aangezien ik graag gelezen word, laat ik het bij de opmerking dat ik niet begrijp dat een man als Samsom niet lijkt te weten dat de bijdrage voor de ziektekostenverzekering van het begin af al inkomensafhankelijk is. Naast de premie die je aan je verzekeraar betaalt, die inderdaad voor alle verzekerden gelijk is, kunnen de beter gesitueerden zich voor van alles bij verzekeren. Daar heb je een onrechtvaardigheid. De minima kunnen zoiets meestal niet betalen. Zij krijgen zelfs nog 'zorgkostentoeslag.' Dat mogen de mensen met wat meer inkomen via hun belastingaanslag betalen.
Van je inkomen moet de werkgever of van wie je een uitkering ontvangt ook nog een fors percentage betalen voor die stompzinnige bureaucratische zorgverzekering.Als je pensioen ontvangt moet je zelf betalen. Tot een inkomen van ongeveer vijftigduizend euro. Het is een percentage, dus dat kan flink oplopen. Inkomensafhankelijk dus!
Heel geraffineerd is de werkgeversbijdrage dit jaar drastisch verhoogd. Per maand betaal je iets minder, maar het totaal bedrag is gestegen van ongeveer € 30.000 naar ca. 50.000. Natuurlijk krijgen alleen mensen met een vrij laag inkomen zorgtoeslag. Wie klepzeikt er nu nog over inkomensafhankelijke premie? Bovendien worden mensen met een redelijk inkomen gemiddeld vijf jaar ouder. Die stakkers moeten derhalve ook nog eens vijf jaar langer betalen. Van een pensioen dat al jaren niet aangepast is aan de prijsstijgingen. Het wordt allemaal nog erger als je beseft dat die vijf jaar extra meestal niet prettig zijn. Tenslotte vervelen de stakkers zich dood.
Met afschuw denk ik aan mijn eerste maand, van deze worgwet. Het kostte mij honderd euro per maand meer dan mijn comfortabele particuliere verzekering.
Niet de ouderen laten de zorgkosten steeds maar stijgen. Het kost mij nu al veel meer dan € 100 per maand extra.
Het komt gewoon door die stomme bureaucratie. De individualisering speelt ook een rol. Ik ken een echtpaar waarvan de man € 62.000 verdient en de vrouw haar tijd verdoet met sherry drinken en de ijverige Marokkaanse werkster kleineren en zorgtoeslag incasseren omdat zij geen inkomen heeft.
Mijn oplossing is simpel: schaf de hele troep af en betaal de zorgverleners alleen als de patiënt gezond is. Dan zijn alle zorgen van de baan. Als de mensen zeggen dat de dokter liegt en zij nog wel wat mankeren moeten die 'zieken' dat maar bewijzen door gewoon dood te gaan.
Slimmeriken vinden wel een verzekeringsmaatschappij die hen wel wil verzekeren. Als ik mij goed herinner heb ik wel eens gehoord dat dit systeem eeuwen terug in China uitstekend voldeed.
Dokters zijn toch vrij nutteloos. Als je echt een gemene ziekte hebt, kan een dokter er ook niet veel aan veranderen. Je bent dan in Gods hand die je meestal eruit laat donderen.
simpc.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: welzijn
ziektekosten
353
Geef je reactie op deze inzending:
Heb je mijn boek al gelezen getiteld:
'Als ik me ophang breekt het touw'
Zie de site van www.uitgeverijdebrouwerij.nl