Het verheugt mij, al die gouden plakken voor ons
Natuurlijk heb ik niet naar de Olympische Spelen gekeken, dat deed de rest van Nederland. Het 'nieuws' op de tv volg ik meestal wel. Tot mijn stomme verbazing was ook het NOS journaal gevuld met allerlei toeren, die mensen uithalen om aan zo'n medaille te komen. Toen ik zag hoe innig zelfs onze kroonprins een atlete omhelsde, dacht ik: Het moet wel iets nuttigs zijn anders is de de toekomstige Willem IV niet zo gelukkig. Voor het vrouwenvlees doet hij het niet, zijn vrouw, over een jaar of twintig koningin, is veel knapper dan dat schriele vrouwtje in zijn armen. Is het een demonstratie om te laten zien dat hij met zijn toekomstige onderdanen meeleeft? Hoe moet ik dat nou weten.
Het woord onderdanen herinnerde mij er aan dat ik niet meer bij de pedicure mag komen omdat ik mijn sokken niet uit wil doen. Dat valt niet mee. Ik heb heus niet alleen eelt op mijn ziel. Mijn voeten zijn niet om aan te zien.
Ondanks deze zorgwekkende toestand van mijn loopwerktuigen blijf ik creatief.
Het flitste ineens door mij heen. Als al die sportmensen hun trofeeën als collectors item bij opbod gaan verkopen aan rijke patsers stroomt het geld binnen.
De winnaars staan de opbrengst aan de Staat af en er hoeft niets meer bezuinigd te worden. Deze jonge goden en godinnen hebben al zoveel voor hun land gedaan, dit moet ook kunnen.
Hoewel ik deze maand eigenlijk niets meer over crisis of recessie gehoord heb, door al die belangrijke sportevenementen, zullen de media zich er nu wel weer op storten en de toestand al zaniken weer erger maken.
Het is duidelijk dat de opbrengst van al dat eremetaal gigantisch moet zijn.
Het batig saldo moet voldoende zijn om de begroting van ons land weer kloppend te maken. Dan is iedereen niet voor niets zo uitbundig blij.
De sportmensen krijgen van de koningin een lintje, daar kunnen ze op hun tachtigste nog mee showen. Bovendien zo geëerd worden door onze nog altijd charmante koningin is toch ook geweldig.
Er is een voorwaarde: Voor de veiling van al dat goud zilver, en brons, moet bekend gemaakt worden dat er niet gecontroleerd wordt of de koper, van zo'n de gehele natie tot opwinding brengend stuk metaal, met zwart geld betaald heeft.
Ik zet de tv weer eens aan om de lieve glimlach van onze koningin te zien, als zij die ferme jongens en stoere meiden het erelint opspeld.
Nu ga ik een tijdje in een warm voetbad zitten om mijn sokken los te weken. Na zo'n grandioos idee willen veel goede vaderlanders vast mijn hielen likken. Misschien kom ik zo van mijn eelt af. Dat ik mijn sokken uitdoe is mijn bijdrage aan de feestvreugde, het valt mij ontzettend moeilijk, maar je moet iets voor het vaderland over hebben.
Geplaatst in de categorie: humor
Aan de reacties kan ik niet veel doen. Ik ben er wel blij mee. Zelfs jij vindt veel dingen goed die ik op de site publiceer.
Mijn doel is bereikt,ik wilde aandacht voor mijn boek en dat is gelukt. ik blijf wel op de site publiceren.
Ik vind alleen, dat op deze site enige beheersing in het aanprijzen van je boek wenselijk is. Mogelijk scoor ik jouw boek later in de bibliotheek. In dat geval zal ik je na lezing berichten.
Bibliotheken hebben het ook aangeschaft. Als het je niet bevalt leg je het weer terzijde.
Zelf stuit het reclame maken voor mijn boek me ook tegen de borst. Ik wil me niet weg laten drukken omdat ik een debutant ben. Veel debutanten vinden zo hun Waterloo. Vaak heel goede debutanten. Het is zelfs Maarten 't Hart bijna overkomen. Ook Jan Blokker, maar die werd een zeer gewaardeerde columnist. Van nature heb ik eerder de neiging om mijn prestaties te verkleinen dan te vergroten.
Ik ben echter een doordouwer en het helpt. Om jouw aandacht te krijgen lijkt me niet zo gemakkelijk. Met onbenulligheden hou jij je niet bezig.
Beste Dorknoper, daar kan ik ook niets aan doen.
Toch vind ik het leuk!
Wanneer komt er een bundel van je columns.
Waar blijft je tweede boek?