Kritiek moet welkom zijn
Op de grootste schrijvers is vaak ongenadig kritiek geleverd. Het lijkt er echter op dat de lezers daar beter op reageren dan op een goede recensie. Daar denken veel mensen van: 'Die recensent is zo geleerd, daar kan ik niets mee.'
Een negatieve uiting,van wie dan ook, wekt nieuwsgierigheid.
Het zijn niet zomaar loze kreten. Toen Jan Cremer begin jaren zestig zijn onverbiddelijke bestseller lanceerde was het ach en wee geroep niet van de lucht.
Het boek werd een van de grootste successen die toen ooit door een Nederlandse schrijver werden behaald.
Het zou intens vervelend worden als ik alle grootheden die wel eens onder kritiek bedolven werden ging opnoemen.
Ook zijn er talloze uitgevers die zich het liefst van het leven hadden beroofd, omdat een boek dat zij geweigerd hadden, bij een ander een groot succes werd.
Aandacht, positief of negatief, daar gaat het om.
De reacties op mijn eigen boek 'Als ik mij ophang breekt het touw' zijn overwegend positief, er zijn ook zwaar negatieve. Met allebei ben ik blij. Het gaat tenslotte om publiciteit.
Bovendien zei Jean Sibelius: 'Schenk nooit aandacht aan wat de de critici zeggen, er is nog nooit een standbeeld voor een criticus opgericht.'
Een ander sprak de gedenkwaardige woorden: 'Een criticus is iemand zonder benen die hardlooples wenst te geven.'
Mijn advies is: Volg je eigen smaak. Van mij mogen alle critici hun frustraties op mij uitleven, anders voelen zij zich zo hopeloos. Bij mij is alle aandacht welkom, ook zure en venijnige kritiek. Bovendien moeten die lui toch wat doen, anders raken ze misschien verslaafd aan drank en drugs en dat brengt de maatschappij veel schade toe. Echt werken zullen zij ook wel niet, gun ze hun illusies.
Kritiek brengt mij geen verdriet noch schade, maar wel winst.
Tegenwoordig zijn de mensen best in staat om zelf hun oordeel te vormen.
Voor mij mogen die zielenpoten zich uiten.
Ik neem alleen maar de moeite om dit allemaal op te schrijven om te voorkomen dat een veelbelovend talent zich laat ontmoedigen.
simpc.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: literatuur
Kritiek
344
Geef je reactie op deze inzending:
Bij Herman Melville heeft dit er toe geleid dat hij geen letter meer op papier kreeg. Zover krijgt niemand mij! Ook moet je niet alles meteen als schelden opvatten. Het waren spottende speldenprikken. Een vriendelijke groet. Je ziet me nog wel eens in de media. Mijn bekendheid groeit.
Ga jij maar lekker door met je kritieken. Ze zijn vaak heel scherpzinnig. IK lees ze echter nu niet meer.
Anders zou je typeringen vermijden als: 'niet echt werken', 'die lui', anders voelen zij zich zo 'hopeloos'. Zelden las ik een column waarin de schrijver zo in eigen valkuilen dondert. Je kunt niet dapper schrijven hoe je boven kritische zuurpruimen staat. En dan vervolgens overduidelijk kinderachtig gaan schelden. Dat heeft een 'veelbelovend talent' toch niet nodig?