Theo Thijssen
'Vele mensen schijnen Kees Bakels niet eens te hebben gekend en dat is eigenlijk niet goed te begrijpen. Kees is zowat de belangrijkste jongen geweest, die er ooit bestaan heeft?'
Zo begint een van de meesterwerken van een van onze grootste schrijvers, Theo Thijssen: 'Kees de Jongen.'
Op allerlei vernuftige manieren probeerde Kees zijn postzegelverzameling uit te breiden. De 'Kaapse Driehoekjes' ontgingen hem niet.
De beschrijving van het familieleven aan het begin van de Twintigste eeuw is adembenemend. Vandalisme en gekken die zomaar een halve school uitmoorden waren er niet.
Hij was de uitvinder van de 'Zwembadpas'. Zijn school was een instituut waar de kinderen nog wat leerden. Als de zevende klas doorlopen was hadden de kinderen meer kennis dan nu een afgestudeerde havo-leerling.
Kees' kuise liefde voor het meisje Rosa wordt boeiend beschreven, aan het eind van het boek kuste het meisje hem zelfs op de wangen.
Na de dood van zijn vader probeerde Kees zijn moeder op allerlei manieren te helpen met het door haar begonnen winkeltje. Je moest jezelf maar zien te redden.
Uiteindelijk koos Kees er voor, tot verdriet van de meester, om de school voortijdig te verlaten. Hij zorgde zelf voor een baantje. Daar had hij niemand voor nodig.
Moeder moest geholpen worden.
Kort geleden heb ik het boek voor de derde keer gelezen. Door verhalen van vele ouderen weet ik dat Kees toen leefde zoals de meeste mensen. Het boek bevat de waarheid van toen.
Mijn gevoelens over het boek schreef ik eerst toe aan mijn leeftijd, doch dertig jaar geleden vond ik het ook al een meesterwerk. Thijssen was een groot schrijver. Het gevoel van onbehagen dat mij bekruipt als ik naar het leven van de jongelui van nu kijk is van alle tijden. Ik denk echter dat wie thans zo'n gevoel van hopeloosheid krijgt gelijk heeft.
Op de Basisschool wordt al druk aan seks gedaan, althans bij de oudsten.
Aan Vaderlandse geschiedenis wordt niets meer gedaan. Veronderstel eens dat de jeugd iets hoort over echte helden uit onze geschiedenis. Als ze gaan vergelijken met het zootje dat nu de touwtjes in handen heeft en ze zijn nog niet helemaal afgestompt door de moderne communicatiemiddelen, kon er wel eens een revolutie plaatsvinden. Terwijl het pluche zo lekker zit.
simpc.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: maatschappij
Kees
183
Geef je reactie op deze inzending:
Ik vraag mij trouwens af hoe vrij de jongelui van deze tijd met seks omgaan. Sommigen zetten misschien de bloemetjes buiten, maar de meesten zijn er voor mijn gevoel toch wel wat huiverig voor. Zelfs in de zestiger en zeventiger jaren, toen in de media het beeld ontstond dat alles kon en alles mocht, waren veel jongeren nogal preuts.
Ik ben blij dat je dit boek nog eens onder de aandacht hebt gebracht in de hoop dat het ook door de jongere generaties zal worden gelezen.
Je taxaties over seks op de basisschool lijken mij enigszins aan de zware kant. Ja, er zijn andere opvattingen. Zeker, er is minder preutsheid. Maar er zijn onderzoeken, welke erop duiden, dat de jeugd wellicht traditioneler is op dat terrein, dan wij inschatten met onze licht verzuurde kopjes.