Lastig gevallen
Vandaag een wandeling gemaakt om mijn stijve spieren soepel te maken. Aan het einde van de straat waar ik woon begint het platteland. Heerlijk weer is het, maar nog niet zo warm als vorige zomer toen de lucht trilde van de hitte toen ik ook daar liep.
Een nare herinnering kwam weer boven. Ik liep door hoog gras langs een heuvel vol klaprozen, een prachtig gezicht onder de weidse blauwe hemel. Ik zag in de verte een man en een vrouw mij tegemoet komen en ik hoorde de vrouw schreeuwen. Ik dacht moet dat nou in dit vredige oord. Dichterbij gekomen zag ik een jonge knappe vrouw, ze droeg een korte witte rok en daarboven een groene bloes. Ik zag, dat ze de al oudere man met een stierennek van zich afduwde en hoorde ik haar schreeuwen 'blijf van me af'. Mijn gevoel is, dat ik die vrouw moet helpen, maar ik als oude man zou zeker niet opgewassen zijn tegen deze man, die er sterk uitzag.
Het werd nog erger, want ik zag op de heuvel tussen de klaprozen een jongeman liggen, die zijn hand tegen zijn neus hield. Ik ging naar hem toe en ik vroeg wat er aan de hand was. De jongeman schatte ik tegen de twintig. Hij vertelde mij, dat hij tijdens een wandeling met zijn meisje lastig werd gevallen door de man. Hij wees naar de man, die nog steeds haar lastig viel. Volgens mij is die vent niet goed bij zijn hoofd, want hij zei, dat hij mijn meisje wilde hebben. Hij pakte haar bij een arm en trok haar van mij af. Toen ik dat wilde beletten stompte hij op mijn neus en het bloed spatte er meteen uit. Ik werd zelfs duizelig en viel hier neer.
Gelukkig had ik in mijn rugzak een verbanddoos met watten en duwde een prop in zijn neusgat. Ondertussen zag ik dat die nare man het meisje tegen de grond duwde en haar in het gezicht sloeg. Ze gilde hevig. Ik moet wat doen, maar eerst vroeg ik aan de jongen of hij een mobieltje bij zich had. Had hij wel, maar door de klap van de man was hij duizelig geworden. Hij overhandigde mij de telefoon en ik belde onze wijkagent. Gelukkig had ik meteen verbinding met hem en vertelde hem wat er aan de hand was en ik zei ook nog, dat een patrouillewagen nodig was, want de dader is erg agressief. Komt in orde, we komen er aan, zei hij.
Binnen vijf minuten zag ik de politie al aankomen rijden. Inmiddels was ik met de jongen naar het meisje toegelopen en de man liep hard de heuvel op toen hij de politie zag aankomen. De wijkagent en de jonge agent gingen achter hem aan en ik zag, dat de jonge agent de man in de houdgreep vasthield. Spoedig hadden ze hem geboeid en naar de auto gebracht. De agent vroeg mij of ik naar het bureau wilde komen, omdat ik getuige was geweest van de mishandeling van het meisje. Ze vertoonden blauwe plekken op haar armen en onderbenen door het schoppen van die vent.
Zo zie je maar weer, dat ook op het platteland niet altijd rustig is. Dezelfde dag heb ik een verklaring als getuige afgelegd in het politiebureau. De dader bleek een man te zijn, die gevlucht was uit een inrichting.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: geweld
wandelen
321
Geef je reactie op deze inzending: