Inloggen
voeg je column toe

Columns

Gepiept

Op het moment dat ik het Kruidvat betreed begint het alarm te piepen. Klanten en winkelpersoneel kijken me verschrikt aan.'En ik had nog niet eens wat gestolen.' Mijn vaste tegenzet bij dit soort gelegenheden, vergezeld van een charmante glimlach.
De meute ontspant en ik loop met een vergoelijkend gebaar naar binnen. Het is niet de eerste keer. Overal waar ik kom piept het en niet van enthousiasme. Zo'n entree plaatst je meteen buiten de winkelorde, je komt al binnen als een halve boef, een rare snuiter.

Rustig rondkijken is er daarna ook niet meer bij. Ik ben verdacht, zelfs in mijn eigen ogen. Nadrukkelijk onschuldig beweeg ik me langs de rekken. Ruim in het zicht van de bewakingscamera's die ik geruststellende blikken toewerp. Waar ik normaal een product ter hand zou nemen om nader kennis te maken, laat ik dat nu achterwege. Maar ergens zegt een stemmetje: 'als je nu iets pikt, kom je ermee weg, er wordt toch al gepiept.' Nog steeds geen idee wat het kan zijn. Autosleutels, telefoon, een verborgen anti-diefstal chipje in mijn Southpark onderbroek of ben ik het zelf die een radiografisch signaal afgeeft, wie zal het zeggen.

Intussen sluit ik aan in de rij en ik kan het me verbeelden maar de dames voor me kruipen wat dichter op elkaar. Na het afrekenen verlaat ik de winkel begeleid door het alarm dat tot op de straat doorpiept. Voorbijgangers priemen in mijn richting en wachten af of een medewerker de achtervolging inzet.

Op naar de Bruna. Iedere week piep ik even binnen om te controleren of er al een van mijn boekjes verkocht is. 'Houdt u de rest maar aan', zegt een man met een cowboyhoed, als ik mijn jas op de toonbank leg om opnieuw langs de scanner te lopen en te kijken of het daaraan ligt. Ze kennen me daar zo onderhand en bieden graag een helpende hand. Geen resultaat.
Alleen bij AH heb ik geen last. Tenminste..
Ik loop met mijn wagentje langs het bonusschap en hoor een stem vlak achter me: 'U snapt dat ik u scherp in de gaten hou.' Ik draai me om en kijk in het lachende gezicht van de cowboyhoed.
De humor ligt op straat, meneer Sonneveld..

Schrijver: trawant, 18 september 2014


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.8 met 5 stemmen 88



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)