Inloggen
voeg je column toe

Columns

Mijn stille wensen

Een symfonie zou ik willen schrijven zo eentje die de hele wereld overgaat, probleem is da'k geen noot kan lezen, vandaar dat ik het maar overlaat,aan hen die hierin geschoold zijn.

Een boek zou ik willen schrijven, dat als recensie meekreeg, dat ik altijd bekend zou blijven, de archieven inging als strateeg, maar ik sta bekend om gewone dingen en zal om iets gewoons nooit de top zien, ach wat me bewoog!

Een gebouw te construeren waarvan met meteen al zeggen zou, dit pand moeten we over de hele wereld hebben, tja dat is het helemaal nou. Probleem is da'k niet tekenen kan, dus ook dat maar overlaten dan, aan hen die de tekentafels bezetten, of zouden ze dat tegenwoordig in computers zetten?

Een wereld te informeren, hoe het kan te overleven, hoe op te voeden, hoe zonder al teveel problemen een leven vol te maken en vooral niet te vergeten, waarom we ooit met zijn allen op deze aardkloot zijn beland. En of dat nou Adam was en Eva, of wie er nou toch ooit begon, dat dondert niet, vraag is waarom er mensen zijn en zullen blijven, die hun best doen eigengereidheid te beklijven.

Maar dat neemt niet weg, dat mijn wens is, ooit iets groots te moeten doen, probleem is alleen, mijn wens wordt niet gehonoreerd, tja dan doe ik toch wel iets verkeerd.
Ik draag geen shirtjes van een sponsor, kom niet in een reclame voor, en de enkeling die mijn stem wel hoort, ben ik zelf helaas, dus zal die symfonie er vast niet komen, evenmin een naar mij vernoemd pand, ook geen boek door mij geschreven, dus uitsluitend en alleen van mijn hand.
Ik zal alleen gewoon IK maar blijven, heel gewoon zonder titel.

Maar is dat dan zo erg, is het dan een ramp is het niet zo dat gewoon, gewoon is, niks geen gelift aan mijn gezicht, niks geen diëten om mager op de buis te komen, niks geen terugkerende problemen met kapot gelopen relaties, niks geen gezeur als ik over de straat sleur in mijn joggingbroek. Ik haal de voorpagina's niet, maar ben en blijf een doodgewone Nederlandse simpele griet, die zo af en toe bedenkt, stel nou dat ik....

Wakker worden An, je verandert er toch niks aan! Maar die wens hè?

Schrijver: An Terlouw, 10 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: vrouwen

2.9 met 12 stemmen 227



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
10 oktober 2014
Laat ik nou vanaf mijn jeugd ook met geregelde tussenpozen vergelijkbare droomwensen hebben gekoesterd en inderdaad: ze komen nooit uit.
Als je desondanks tussentijds redelijk tevreden blijft met jezelf en met de manier hoe je in het leven staat, zo lang zullen bepaalde wensen hopelijk regelmatig terugkeren. Mooi toch?
Graag gelezen.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
10 oktober 2014
Die wens om als unicum te schitteren aan het firmament is je als gif met de paplepel ingegoten. De eeuwenoude, geesteszieke cultuur eist alsmaar weer topprestaties van ongekend niveau. Bijna iedereen is opgefokt door de prestatiemaatschappij, die nooit iets genoeg vindt. We leven in een rupsjenooitgenoegmaatschappij. Er gaan velen ten onder door die enorme, onmenselijke werkdruk. De ware humaniteit is zoek. Een mens eerlijk op waarde schatten al helemaal.
Ken je die reclame van 'de lat, dat bepaal jezelf!'? Allemaal lariekoek en volksverlakkerij, want de maatschappij van vandaag duldt helemaal geen zelfbestuur meer, maar is juist uiterst dictatoriaal en keihard jegens onaangepasten, die in de kern slimmer zijn, dan de conservatieve systemen. We worden allang geregeerd door onverzettelijke robotten in mensengedaanten. Spirituele onbenullen en bevooroordeelden. Aardse rijken zijn vaak spirituele armen, wat hun zielen schaadt!
Laat je verlangen naar aardse roem maar varen, An, want dat zegt niets over het ware leven, over de ware verlichting, die een mens kan bereiken/overkomen.
Christus Jezus zegt niet voor niets, dat Hij niet van deze wereld is! Zijn Verlichtingsstaat gaat ver voorbij de aardse denkbeelden van succes. Nederigheid is één van de deugden, die tot ware vrede leiden! Laat al die doldwaze, knettergekke, opgefokte Streberei maar los, want het is in de kern allemaal ijdelheid en van nul en generlei waarde.
Ken je dat handteken van een opgestoken wijsvinger en pink? Dat is een oeroud teken, dat zegt, dat je bedrogen bent! De huidige maatschappij heeft ons bedrogen! We zijn er met open ogen ingetrapt! De grootste jokkebrokken zijn er met de meeste buit vandoor gegaan!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)