Inloggen
voeg je column toe

Columns

Als de dag van gisteren

Als de dag van gisteren weet ik terug te halen, hoe het was om zwanger van jullie te zijn, als de dag van gisteren, weet ik bijna nog, hoe de negen maanden, negen lange maanden waren. Als de dag van gisteren weet ik nog dat de voorbereidingen voor de komst van jullie heel normaal verliepen. De bezoekjes aan de huisarts, een verloskundige had ik niet, welnee, gewoon controles bij de vertrouwde huisarts, die ook nog eens bij de bevallingen van jullie was.

Echo's werden alleen in uiterste zaken gedaan en tja, we waren niet uiterst, we waren normaal zwanger zonder enge dingen, zonder eventuele verwachtingen van erfelijke aandoeningen, zonder twijfel. De "toeter" die men gebruikte om jullie hartslag te horen was er eentje van hout, werd op de buik neergezet en het oor van de luisteraar tegen de andere kant.

Zelf hoorde ik als moeder niks! Maar dat jullie aanwezig waren, was duidelijk af te lezen aan de persoon die de toeter hanteerde. Je twijfelde niet aan de uitkomst van het gezicht en de uitdrukking van de huisarts en waarom ook? Bij de derde "dikke buik" werd het scenario al een beetje anders, er werd getwijfeld aan de grootte van kind nummer drie, ze zou te klein zijn dat werd overigens wel door middel van een echo geconstateerd, je lag maar in de helft van mijn buik!

Als de dag van gisteren weet ik nog, dat ik er totaal niet van onder de indruk was, want ook kleine kinderen worden groot! Als dan na de bevalling blijkt dat men volkomen onterecht een couveuse heeft neergezet, omdat je veruit de grootste van de drie kinderen was, nota bene 52 centimeter lang en bijna zeven pond, dan mag je best twijfelen aan de kundigheid van de apparaten, nietwaar?

Als de dag van gisteren weet ik, dat ik met je als nummer drie gewoon op de dag dat je geboren werd naar huis mocht, maar wel per ambulance en in een heuse ziekenhuis reiswieg, tien dagen op bed, tien dagen een hulp in huis want tja, als moeder in bed ligt, dan is er hulp nodig, je had als laatste kind dat ik baarde, twee broers waar ook voor gezorgd moest worden...

Als de dag van gisteren weet ik dat allemaal te vertellen over jullie, zeker omdat je tegenwoordig heel anders zwanger bent, heel wat meer te maken krijgt met apparaten, op de dag van de bevalling als moeder en kind gelijk naar huis mag! Maar dat terzijde, ik wil jullie eventjes laten weten, trots te zijn op jullie, blij dat ik zwanger was van jullie, blij dat ik bevallen ben, van jullie, blij dat jullie opgroeiden tot mooie mensen, waar ik trots op ben, waar ik van hou tot in het einde der tijd!

Als de dag van gisteren, overlopend in de tijd van nu, ben ik zielsgelukkig jullie als mijn kinderen te mogen noemen.
Je moeder.

Schrijver: An Terlouw, 22 december 2014


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.0 met 2 stemmen 91



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)