Inloggen
voeg je column toe

Columns

JEETJE OMA

Op straat valt heel wat te beleven. Zo kan het gebeuren dat je heel vroeg bent opgestaan omdat je geheel nuchter bloed moet gaan laten prikken en een flesje ochtendurine moet afgeven. Zo kan het zijn dat je mooi op tijd bent om acht uur. Dat je even denkt aan de oude mevrouw van een vorige keer die het potje tot aan de rand had gevuld, terwijl de laboratoria maar heel weinig nodig hebben voor onderzoek. Dat er maar vijf mensen voor je zijn en je tegen half negen weer buiten staat.
Maar niet voordat je in halfslaap gevraagd hebt wie de laatste was en te horen krijgt van een wakkere grapjas dat jij dat natuurlijk zelf bent. Zo kan het voorkomen dat je iets leert namelijk dat je beter kunt vragen achter wie ben ik en dat je nooit te oud bent om te leren.

Je gaat op weg naar huis en moet langs de katholieke basisschool die op het punt staat te beginnen. Er staan zes jochies van een jaar of tien half op de stoep half op het fietspad met hun fietsen. Ze schelden op of om iets. Je bent van plan rustig precies door het midden van het zestal te lopen, omdat daar nog ruimte is. Terwijl je dat doet, vraagt één van hen: ‘Fakka?’

Wat is dit nu weer gaat er door je heen. Wat durft dat joch tegen je te zeggen? Hij heeft een leuke snuit, kun je het zo mis hebben?
‘Wat zeg jij nu tegen mij voor vies woord?’ zeg je, want je denkt meteen aan het fuckwoord met een accent. De woede schiet in je omhoog. Hoe respectloos. Wat voor opvoeding heeft dat kind gehad, je bloed begint te koken, je bloeddruk stijgt razendsnel, je bent ziedend en dat alles in luttele seconden.
Je neemt je voor die school op te bellen om eens een hartig woordje met de directeur te spreken. Een Katholieke school nota bene! Nee, wacht, je zult de moeder opwachten om twaalf uur en als ze er niet is het joch herkennen aan zijn felblauwe gewatteerde jas en hem dan eens flink door elkaar rammelen, nee, nog beter is zelf een cursus omgangskunde te ontwikkelen en daarmee de bovenbouw af te gaan. Dit schreeuwt om initiatief.

‘Mevrouw,’ zegt een van de vriendjes, ‘wat hij zegt betekent hallo.’
Je vertrouwt het voor geen cent. Ja hoor, hallo met een vraagteken erachter.
‘Nou hallo terug dan.’
Het klinkt als een snauw en dat ligt helemaal niet in je aard. Je vervolgt je weg. Mopperend kom je thuis en doet je verhaal. Je immer kalme echtgenoot pakt zijn mobieltje en tikt ‘Fakka’ in op Google.

Het is inderdaad straattaal, maar het betekent wel: ‘Hoe gaat het met je?’ Met een vraagteken erachter dus. Je hebt je weer eens voor niets druk gemaakt. Voortaan toch maar niet te snel een oordeel vellen. Dat is helemaal niet goed voor hart en hypertensie. Toch blijft het Bargoens voor je. Het is en blijft straattaal. Is het de generatiekloof? Je kleindochter van twaalf uit de grote stad kon het je direct vertellen toen je vroeg of ze wist wat fakka betekende. Het ging wel vergezeld van een diepe zucht:
‘Jeetje, oma, weet je dat niet eens?

Schrijver: Anneke Haasnoot, 14 december 2017


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 1 stemmen 77



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)