Padam padam

De Evangelische Omroep ging uit haar bol. Ter opluistering van de uitzending van nummer 200 van treinreizenformat Rail Away was een feestnacht georganiseerd. Niet echt iets voor de EO, zou je zeggen. Hebben de tv-evangelisten hun doelgroep een plezier gedaan? Maar ja, het schijnt een kijkcijferkanon te zijn en bovendien is Rail Away, in vergelijking met het Gordon-talentengeblaat, de DWDD-gehaastheid en de Veronica Inside-platheid, balsem voor de geest en yoga voor de ogen. Je knapt er lekker van op, het is feelgood, effectiever dan dure tranquilizers.
Doorsneee Rail Away’s kabbelen voort, op de tonen van lichte pianoklanken en de onomatopee van de padam-padam-cadans van rails en spoorwielen uit de negentiende eeuw. De sfeer van Parijs-Moskou is overal aanwezig. En iedereen roemt de stem van Bob van der Houven. Hij doseert zijn rustige tekst en ieder nationaal Bureau voor Toeristenverkeer staat hem graag terzijde. In combinatie met beelden vanuit een begeleidende helikopter en vanaf de zitplaats van de machinist ontstaat zo het bruikbaarste filmmateriaal, waar ook ter wereld.
De jubileum-uitzending nam ons mee naar Zwitserland, naar treinstation Zermatt en de Matterhorn. Het bergbaantje rijdt niet veel harder dan 20 kilometer per uur. Dat is symbolisch voor de makheid van Rail Away. Aan het eindpunt van de lijn nipt ‘n treinreiziger, met uitzicht op de Matterhorn, van ‘n rank glas Sekt. Opeens weet ik het weer, Ontdek Je Plekje, dat was ook zo’n kom-mee-naar-buiten-programma. De Avro zond het uit, in de jaren ’70 en ’80. Ook daar hadden ze een mierzoete opvallend geaffecteerde voice-over (Joop Scheltens) die de de tekst bij de verstilde opnamen nadrukkelijk insprak: ‘op deze wonderschone dag voeren wij u mee naar het Noordlimburgse witte stadje Thorn’.
Misschien kan het rampzalige Prorail haar voordeel doen met de treinengekte bij de EO. Ga evangelisch sporen met een prorail-verrassing.

actualiteit toerisme toerisme trein

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 4 stemmen 126