Inloggen
voeg je column toe

Columns

Ingrid

Ingrid van Engelshoven D’66, minister van o.a. Cultuur, bij gebrek aan gewicht als vanzelf opgestegen in de rangen der liberale kameraden.
Soms wordt ze even wakker, maar alleen als er aan talkshow- of vergadertafel aan haar geschud wordt.
Dan wappert ze met haar zorgvuldig gekoesterde krullenkop, licht haar post orgasmeblik zich een ogenblik uit de slaapstand en kijkt ze als een verstandelijk beperkte moeder de gans verrast de kring rond..IK??

Ja U! Frontaal aangevallen op alle media heeft ze zich onlangs een moment uit haar lethargie opgericht en met een klein stemmetje bij de grote mannen in het kabinet ook iets voor de kunsten bedongen. Een druppel, nu zelfs de grote schouwburgen en toneelgezelschappen het bordje ‘uitgang’ al bijna hebben gedoofd.
Bijzonder ingenomen met die heldhaftige daad was ze niet te beroerd om overal de trom te slaan en zich op te werpen als hoeder der schone kunsten.
Haar hap uit de ruif van 92 miljard vervulde haar met grote tevredenheid, genoeg om weer in te dommelen. 300 Miljoen, natuurlijk vergeleken met wat we er voor over hebben om de boeren te laten dorsen en onze ‘nationale trots’ in de lucht te houden een schijntje.
Zeker als je in elke provinciestad wanhopige theaterdirecteuren een voor een de deuren voor het laatst ziet sluiten. Voor dat geld houdt Wiebes vandaag tussen neus en lippen een gemiddelde scheepswerf open.
Lodewijk Asscher krijgt natuurlijk het verwijt dat het makkelijk praten is van buiten het pluche, maar een stijlvoller en vlammender betoog voor het behoud van onze kunsten heb ik elders niet gehoord. En zeker niet van deze minister.
Geprikkeld, toen Asscher een uitspraak van Churchill citeerde, die tijdens WO2, op een vraag of het geld voor kunst niet beter aan defensie kon worden besteed, antwoordde met: ‘Maar waar vechten we dan voor?’, kwam Ingrid niet verder dan een wijsheid van haar geliefde moeder:
‘Soms moet je tevreden zijn met wat je krijgt.’ Punt!

De boterham met tevredenheid, echo uit de jaren ‘50, huidig motto van ons cultuurbeleid.
Het doek mag dicht, het licht mag uit.

Schrijver: Trawant
30 april 2020

3.8 met 6 stemmen 118



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)