Vaccinatiebeleid vaak onnavolgbaar
Uiteraard werken mensen binnen en buiten de politiek zich ongans om de pandemie te bestrijden met een doelmatige aanpak van vaccineren. Met het hart op de juiste plaats beslissen geleerden en adviseren wetenschappers over effectieve routes naar vaccins voor allen die dat wensen. Met als doel om minder toeloop te krijgen naar de ziekenhuizen en levens te sparen. En weer later om schade te herstellen in de samenleving als enigszins normaal leven weer mogelijk is. De prikroutes lijken nu echter veel meer op races tegen de klok. Met als inzet niet een flink griepje, maar voor velen het verschil van besmetting met mogelijk fatale afloop of niet. Het begrip ‘spannend’ is hier een gruwelijk understatement.
Oreert de bewindsman voor camera en microfoon over beloften en wijzigingen vanwege lobby van bepaalde groepen, dan ontstaat bij ons thuis rap de neiging om tierend natte dweilen te gooien richting het televisiescherm. Zover is bij ons thuis de sfeer al verpest door de behoorlijk verbrokkelde communicatie. Terwijl wij in 2020 en een deel van 2021 nog gelaten en positief gestemd onze boodschappen thuis lieten brengen en af en toe buiten met familie koffie dronken om fijn bij te praten. Of op dode uurtjes zelf de buurtgrutter haastig doorliepen. Want eerst nog geen vaccin binnen bereik. Maar daarna in eind 2020? Toen besloten - na de nodige goedkeuringen - onze leiders, tot een ‘zorgvuldig en eerlijk’ vaccinatieproces in ons soms te aangeharkte land.
Mooie principes, maar in polderland lijken wij soms zorgvuldig tot in de dood, als wij even niet opletten. Daarom mijn overweging als beste stuurman aan wal en niet-deskundige: neem - als het nog kan - het strategievoorstel van viroloog Jaap Goudsmit serieus. Dus eerst iedereen boven de zestig de eerste prik. Dat vermindert de druk op ziekenhuizen. Deze leeftijdsgroep vormt een groot deel van de ziekenhuispopulatie. Daarna de andere groepen onder de 60. De samenleving dan weer meer richting normaal. En prik zo nodig dag en nacht door. Elke prik vermindert immers fors het risico op fatale afloop van een besmetting. En geef dagelijks bulletins uit. Constant uitlekken van informatie en daarna rollenspelletjes tijdens persconferenties wekken inmiddels vooral woede en verwarring.
12 april 2021
Geplaatst in de categorie: actualiteit
De vraag rijst of deze communicatie niet wat anders kan. Elke dag het goedbedoelde bombardement van (nog steeds) akelige cijfers, De betreurde doden, de opnames, de duizenden besmettingen. En dan dagelijks gepraat her en der over de tunnel, het licht aan het einde daarvan, het snakken, de rek die eruit is bij de mensen, en het geduld dat opraakt. Ik onderschat het niet. Gelukkig dat wij niet in een oorlog moeten leven. Echt een zegen. In de buurt van een front praat je toch minder snel over 'de rek is eruit', vermoed ik.