De wet van karma
Het ontstaan van het universum, planeten, waaronder de aarde en al het leven is en blijft een behoorlijk mysterie. Was het de oerknal? Is het de schepping van God? De meningen zijn en blijven daarover verdeeld, gelovigen vanuit religie of iets-gelovigen tegenover ongelovigen. In vroegere tijden sprak men van kerkelijke gelovigen en spirituele gelovigen. Ik schaar mijzelf onder het laatste. Deze manier van geloven trachtte men geheel te doen uitdoven door onder meer heksenjachten en de inquisitie.
Vanuit de kerk sprak men vroeger over hel en verdoemenis wanneer mensen zondigden, dingen deden of nalieten die niet in overeenstemming waren met Gods woord. Het woord dat in de bijbel staat en door velen als waarheid gezien moest worden. Nog bestaan er mensen die de bijbel vrij letterlijk nemen en nog altijd zijn er mensen die menen dat mannen boven vrouwen staan. Maria Magdalena zou hier de bron van zijn. Zij zou, in tegenstelling tot wat tot op heden beweerd wordt vanuit de traditionele geloofswijze, degene zijn geweest die Jezus het beste kon ‘verstaan’. Zij zou zijn leringen als geen ander hebben begrepen wat jaloezie wekte bij de manlijke apostelen. Na Jezus' dood werden haar inzichten afgedaan als dat die ten grondslag lagen aan een inferieur wezen dat niets zinnigs in te brengen had. Het zou zomaar kunnen zijn dat dit zo is geweest. Geloven werd een mannenaangelegenheid met zo hun eigen waarheden. En nog ligt die mentaliteit ten grondslag in diverse organen als het gaat om bestuursvormen.
Vanuit de spirituele stroming spreekt men over de wet van oorzaak en gevolg, oftewel karma. Een mens heeft volgens dit principe meerdere levens gekend en dient zoveel mogelijk terug te keren naar de aarde om het ware menszijn te zien vervolmaken door te leren van zijn misstappen. Bij mij rijst de vraag dan: kan de mens zich wel vervolmaken? Is een foute gedachte al voldoende om niet volmaakt te zijn? Ik heb een fase gekend waarin ik mijzelf niet geschikt achtte als mens. Begrijpen doe ik ze niet en vind van mijzelf dat ik niet kan voldoen aan naar wat men beweert in boeken (waaronder de bijbel) waaraan ik allemaal dien te voldoen om een volwaardig mens te zijn. Dan is een en een al gauw twee, wat betekent dat ik toch weer een volgend leven op aarde zou moeten aangaan om mij te ‘vervolmaken’. Vanuit die stroming spreekt men ook vrijwel altijd over een vrije wil maar indien die wet van karma bestaat, waar blijven we dan met onze vrije wil? Indien je niet terug wilt naar de aarde maar je bent niet vervolmaakt, wat gebeurt er dan met je eeuwig leven? Hoe ziet jouw leven daar er dan uit, leef je dan in een soort gevangenschap?
Vanuit dit oogpunt zie ik karma hetzelfde als de hel en verdoemenis versie. Geen eeuwige rust is er mogelijk indien je niet voldoet aan de ‘wetten’ die aangeven hoe je mens dient te zijn. Het ligt allemaal aardig ingewikkeld.
26 juni 2023
hotmail.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: filosofie
karma
230
Geef je reactie op deze inzending:
Kom je onderaan en tot je verwondering zie je de naam van de schrijver staan: Jet Rood, dat geeft je toch wel een vreemd gevoel van binnen.