De dood verwacht ons allemaal
Begraven of cremeren? Vervoer met eigen auto, trekker of anders? Met stille trom of een uitbundig afscheid? In een kist, mand of in doeken gewikkeld? Traditioneel of van deze tijd? Deze vragen houden mij bezig. Ik heb nog geen scenario voor mijn afscheid. Wel heb ik diverse varianten van afscheid mogen ervaren of er over horen en lezen.
Gezien ik het lastig vind hoe ik dit zou kunnen invullen voor mijzelf besloot ik om Dela, waar ik mijn uitvaartverzekering heb lopen, te bellen. Dit was ergens in november van het vorige jaar. Ik vroeg hen of ik een afspraak met een consulent kon maken daar ik geen idee heb wat precies mijn mogelijkheden zijn. Van horen zeggen heb ik vernomen dat je aan bepaalde voorwaarden van deze organisatie dient te voldoen anders krijg je slechts een lullig bedragje uitgekeerd in verhouding tot waar je voor betaald hebt. Dus om onduidelijkheden en het niet weten hoe of wat wilde ik een afspraak maken. Het was erg druk wat betreft het in contact komen met een consulent. Mij werd verzocht om in februari van dit jaar opnieuw te bellen voor een afspraak. De persoon aan de telefoon zou een aantekening maken dat ik in november 2023 al gebeld heb. Ik meldde haar nog maar even dat het geen haast heeft wat mij betreft, dat er op dat moment geen urgentie was.
Nog niet zo lang geleden kwam mij ter ore dat een vrouw, waar ik kleding bij koop in een tweedehandszaak, afscheid had genomen van haar vriendin. Zij had haar vriendin zelf in haar auto vervoerd naar de begraafplaats. Haar vriendin was in doeken gewikkeld geweest want die wilde niet in een kist. Gelijk werd ik enthousiast over dit idee. Liever wil ik ook niet opgesloten worden in een kist.
Vorig jaar namen twee mannen afscheid van hun vrouw. Beide vrouwen lagen in een verschillende versie mand opgebaard. Dit vond ik prettiger om naar te kijken dan opbaring in een kist. Het maakte het gebeuren zachter op de een of andere manier, persoonlijker.
De ene overledene wil begraven worden en de ander gecremeerd. Deze keuze heeft mij nog al eens beziggehouden. Dan rijst de vraag weer van waar wil je dan begraven worden? Of wat te doen met de as? Mogelijkheden die er zijn: kerkhof, algemene of openbare begraafplaats, natuurbegraafplaats, oorlogsbegraafplaats, particuliere of familiebegraafplaats (is op eigen grond).
Vanuit een culturele achtergrond of op basis van een geloofsovertuiging kunnen mensen een type graf kiezen. Hierbij kun je denken aan: openbaar, rooms-katholiek, islamitisch, joods enzovoorts. Waar voel je je mee verbonden en wat vind je wenselijk daar draait het uiteindelijk allemaal om. Fijn is dan wel te weten wat er vanuit jouw uitvaartverzekering mogelijk is en wat er wel en niet gedekt is.
Urnen kunnen op een begraafplaats terecht, maar de as kan ook verstrooid worden op een bestaand graf of op een daarvoor bestemd strooiveld. In de praktijk kiezen mensen ook hun eigen plekje om as van een geliefde naaste uit te strooien.
Iets in mij vind het maar niets om hier mee bezig te zijn maar aan de andere kant is er geen ontkomen aan de dood. Daarnaast is het toch ook mooi dat je zelf de keuze hebt om de regisseur te zijn van je afscheidsscenario?
Op de site van Volksgezondheid en Zorg staat een ranglijst van sterfte met de belangrijkste doodsoorzaken over 2022 (wijzigingsdatum 27-11-2023). Hierop komen naast onder meer lichamelijke en psychische doodsoorzaken ook oorzaken als vervoersongeval, vroeggeboorte/ ondergewicht en/of groeivertraging en privé-/arbeids- en sportgevallen voor. Jaarlijks overlijden nog genoeg mensen onverwachts die niet aan deze keuze toegekomen zijn.
6 januari 2024
hotmail.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
dood
103
Geef je reactie op deze inzending: