Alleen een zwemdiploma is niet genoeg.
18.
Na de zomervakantie begin ik met zware tegenzin en een bevroren gevoel voor de tweede keer in de vierde klas.
Door alle tegenslagen loop ik een paar jaar achter. Ik ben inmiddels 18 jaar en gemiddeld ruim twee jaar ouder dan mijn klasgenoten. Ik heb met mezelf de afspraak gemaakt om door te gaan met mijn leven, dus doe ik mijn best alles in één keer te halen. Ik moet toch een keer een (mavo)diploma zien te halen. Alleen een zwemdiploma is niet genoeg.
Wat gevoelens betreft besta ik niet meer. Ik ben een zombie geworden. Een zombie met een vriendelijk gezicht (dat wel).
Om me heen zie ik dat meisjes van mijn leeftijd met andere dingen bezig zijn. Uiterlijk, elkaar, uitgaan, jongens. Ik ben daar niet mee bezig. Jongens ga ik uit de weg, uitgaan durf ik niet en gezellig doen met vriendinnen lukt me niet.
Wat mijn uiterlijk betreft: ik vind mezelf monsterlijk. De moeite van het aankijken nauwelijks waard. Gek genoeg vang ik ook wel eens andere signalen op, maar die neem ik niet serieus.
Klassenavonden en schoolfeestjes gaan aan mij voorbij. Aan het einde van het schooljaar heb ik een gesprek met de decaan over een vervolgopleiding. De decaan denkt dat een secretaresseopleiding wel iets voor mij is. Dan kun je daarna directiesecretaresse worden, zegt hij. Ik moet er niet aan denken! De kans om als secretaresse allerlei gevaarlijke, onberekenbare en onvoorspelbare mannen tegen te komen is veel te groot.
Dat durf ik echt niet. De havo zoals hij voorstelt, lijkt me helemaal geen goed plan. Ik ben blij dat ik eindelijk van school af ben en moet er niet aan denken om nog een keer aan die ellende te moeten beginnen.
Het liefst zou ik helemaal niets willen doen. Maar aan de andere kant wil ik heel graag een normaal en gewoon leven leiden. Een leven dat bij mijn leeftijd past. Daarom kies ik voor mijn gevoel de minst gevaarlijke weg: de opleiding voor kleuterleidster. In de eerste plaats zijn daar weinig mannen, wel zo rustig en kleuters zijn leuk, onschuldig en niet bedreigend. Mijn enige doel is om de tijd tot mijn dertigste zo veilig en rustig mogelijk door te komen. Verdere toekomstplannen heb ik niet. Het verlangen naar een einde, stoppen met leven, is er nog steeds.
outlook.comGeplaatst in de categorie: school
zombie
205
Geef je reactie op deze inzending:
Heb je de film 'Le Secretaresse' gezien? Nou, dan weet je het wel.
School is inderdaad een verplichte hel en er zijn mensen, die dat instinctief en overtuigd weigeren voor hun kinderen.
Je doodsverlangen, zo zeg je, is er ondertussen nog steeds. God, ik hoop dat we binnenkort een positieve ommekeer mogen lezen. To hell met al die verdomde eenzaamheid!...