Zondag 10 november 2024
Het duurde niet lang voordat Violette met een uitleg kwam. Ze kon de persoonlijke karakterfouten van Bjarne steeds beter duiden. Als ervaren schrijfster van misdaadverhalen wist ze veel eerder dan de gemiddelde Nederlander wanneer er iets niet klopte in de persoonlijke verhouding tussen mensen. Violette had Bjarne al meteen kunnen vertellen dat het onlogisch was dat iemand die amper volwassen was hele gedichten kon analyseren, maar Bjarne was eigenwijs en dacht dat hij te maken had met buitengewone intelligentie die zich op jonge leeftijd openbaarde. Zoals dat zo dikwijls bij dichters het geval was. Hij gaf er onmiddellijk een romantische uitleg aan.
Violette had Bjarne ook kunnen vertellen dat het onlogisch was dat mensen blij waren met zijn dikwijls zo bescheiden korte brieven. Maar Bjarne geloofde graag in mooie woorden en in de blijheid van de mens.
In het echogeluid van vergeten gedichten, voorgelezen door spoken en demonen, sleet Bjarne de novemberdagen van het jaar 2024. Af en toe verscheen Yuriy weer in zijn gedachten.
Wat hadden ze samen een mooie tijd gehad op het innovatieve internet. Hij was in korte tijd de perfecte persoonlijkheid geworden voor een personage in een vervolgverhaal. De rust en de stilte die volgde op het waarschijnlijke bedrog was aangenaam, en stemde Bjarne tot diepe bezinning over de toestand in de wereld en de grenzen van zijn eigen situatie.
Ja hij had eerder naar Violette kunnen gaan om haar een advies te vragen. Hij had het contact met de correspondentievrienden eerder kunnen stoppen. Maar het leek allemaal ergens naar toe te gaan.
Pavel liet af en toe iets van zich vernemen. Een kort bericht om te weten of hij nog contact had. Na Yuriy was er geen energie meer over en was het beter om te wachten. Het zou weer op hetzelfde uitdraaien. Er was altijd behoefte aan geld, om van te leven en om uit te geven.
Bjarne had weer vaker contact met zijn dichtersvrienden uit Amsturia, die gestaag bezig waren met het schrijven van nieuw werk. Jeroen Splinterman vertelde hoe hij steeds weer nieuwe mensen tegenkwam die de poëzie van de straat raapten. Ook gaf hij Bjarne de tip om weer eens wat vaker op gedichten.nl te lezen. Het was een schatkamer op internet vol met gedichten in allerlei soorten en maten. Het was leerzaam om een oordeel over gedichten te geven na meerdere malen zorgvuldig lezen.
Ondertussen werden de protesten van Moeder Aarde tegen de hebzucht en de vernietigingsdrang van de mensheid steeds heviger. Bjarne hield zijn hart vast als hij de berichten las over haar ontembare woede.
Geplaatst in de categorie: overig

Geef je reactie op deze inzending: