Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Techniek

Ik ben a-technisch. Ik snap er eigenlijk niets van. Mijn kennis over nieuwe ontwikkelingen is nihil. Ik blijf op de ouderwetse manier foto's maken. Tot het moment dat de fabrieken geen films meer maken. Eén is er al over de kop. Mijn verstand zegt dat het met de anderen ook gauw afgelopen moet zijn. Wie maakt er nu nog foto's op de oude manier? Nou,ik. Gewoon een film in een zakje doen bij Albert Heijn. Je naam erop, het strookje afscheuren en hup, in de spleet! Na 3 dagen ligt er een zakje met foto's voor me klaar.

Wat een spanning. Zal ik ze terug naar huis al bekijken, of samen met mijn vrouw? Natuurlijk het laatste. Maar ze branden in mijn zak. Gauw bekijken! Heel slordig, de tweede of de derde keer wordt het al beter. Ik vind altijd dat foto's en boeken er zijn om ze opnieuw te zien of te lezen.
Eén keer is niks. Drie keer is beter!

Ik ben geen goede fotograaf. Soms staan er mensen op mijn foto's die ik helemaal niet ken. "Nooit gezien" roep ik dan. Maar het bewijs ligt voor me. Dan weer een man met een baard. Of een man die mij lachend tegemoet kijkt en denkt "hé sukkel, zie je niet dat ik er ook op kom?" Soms mankeren de voeten, of is een half hoofd verdwenen. Het kan me niks schelen. Ik kan niet beter.

Toch ben ik gek op nieuwe snufjes op technisch gebied. Dat haal ik uit de krant. "Moet je nou toch eens horen", roep ik dan tegen mijn stofzuigende vrouw. Die hoort gelukkig niets. Ik moet het alleen verwerken. Het duurt overigens maar kort. Na een kwartier ben ik het alweer vergeten.

Ik leef gelukkig verder tussen mijn oude kiektoestellen. Zwartwit vind ik het mooist. Zo kuis en ingetogen. Niet zo vlammend, dat gevoel kan ook door een zwartwit foto ontstaan.

Toch heb ik een computer. Wat ik daarmee kan heb ik zelf geleerd. Wie snapt er nu iets van die bijbehorende boekjes? Ik althans niet.. Het aanzetten van de PC, ja dat heb ik eruit geleerd. Het uitdoen veel later. Dat is ook veel moeilijker, het eist meer training. Maar je moet hem eerst aan kunnen doen!
Ik heb alles op de computer langzaam bevochten. Nu kan ik het wel. Natuurlijk veel minder dan het ding kan. Maar ik red mij prima! U kunt dit toch lezen? Nou dan.

Wij hebben dat vroeger niet geleerd. Tegenwoordig gebeurt dat op school. Net zoals schoolzwemmen. Ook zoiets. Bij mij in de buurt was geen zwembad te bekennen. Ja, OZEBI in de Biltstraat. Dat was veel te ver weg. Mijn kinderen en kleinkinderen weten alles van computers en zwemmen en nog veel meer. Ik ben niet meer jaloers op ze! Ze spelen spelletjes op de computer. "Opa, moet je kijken, je moet op díe man schieten opa, zie je wel, hij loopt dáár. 't Is een lelijke crimi. Pak hem, opa!" Ze bieden mij hun stoel aan om beter te kunnen richten. Natuurlijk schiet ik te vroeg of te laat. Op een hond of op een politieagent. "Niet zo best, opa" zeggen ze dan. "Sorry hoor" zeg ik dan bedremmeld. Ze trekken me van de stoel af. Dat wordt niks met opa!

Het is ook niks voor mij. Ik ben a-technisch, te dom voor dit soort klusjes. Ik snap er niks van. Maar ik heb niet het gevoel dat ik erg veel mis!

Schrijver: Mac Olliver, 2 maart 2009


Geplaatst in de categorie: humor

4.4 met 7 stemmen 839



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)