Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Terrorisme

Inleiding
Het terrorisme terug brengen tot zijn essentie lijkt technisch eenvoudig maar de politieke lading maakt het ingewikkeld. Iemand blaast zichzelf op met de bedoeling zoveel mogelijk omstanders te doden, om de tegenpartij te demoraliseren, die moe van de aanslagen zich op den duur soepeler zal opstellen bij onderhandelingen.
Terror betekent angst en paniek en dat is precies wat de bedoeling is; je leest in kranten over lafhartige aanslagen, maar lafhartig kan ik het niet noemen als iemand zijn leven geeft. Ik moet voorzichtig zijn met een eigen mening bij het verslaan van dit onderwerp want bij elke mening maak ik een vriend en een vijand.
Bij religieuze en ideologische gemotiveerde aanslagen is religie en ideologie soms niet meer als dekmantel en is de drijvende kracht hebzucht, begeerte en machtswellust, emoties die mensen misvormen.
Terrorisme tast de wortels van de samenleving aan die het mogelijk maakt om met miljarden mensen naast elkaar te leven. Misschien kan ik mij verplaatsen in terrorisme door volkeren zonder land of die leven in een door anderen bezet land.

Terrorisme of vrijheidsstrijd.
Voor de één terrorist, voor de ander vrijheidsstrijder. Een internationale anti-terreur-verdrag is mislukt omdat men het niet eens is over de definities. De publieke opinie verandert nog wel eens: voor de val van het apartheidsregime was het ANC een terroristische organisatie, daarna een verzetsbeweging.
Risico van oprollen van de organisatie wordt klein gehouden door het werken met cellen die niets van elkaar weten. Terrorisme is oorlog met beperkte middelen, die het moreel van de tegenpartij ondermijnt en maakt de leider tot iemand aan de onderhandelingstafel. In tegenstelling tot de officiële lezing is zelfmoordterrorisme vaak effectief en hebben ze het gelijk aan hun kant want ze geven niet zomaar hun leven.
Internet is een belangrijke hulpmiddel bij de rekrutering. Je vraagt je af of dit de toekomst is, krijgen we onze zin niet dan kom je binnenkort een wandelende bom tegen. De monnik die zichzelf in brand stak in de zeventiger jaren had een grote impact, tegenwoordig lijken zelfmoordacties standaard strategie te worden. Een eeuwig durende kamikaze oorlog tegen een overmacht.
Terroristen zijn volgens hun aanhang vrijheidsstrijders, daar bedoelen ze hun eigen vrijheid mee en onderdrukking van andersdenkenden. Terroristen zijn niet altijd gebaat bij rust en vrede, velen hebben belang bij voortzetting van de strijd, want in vredestijd zijn ze niemand, dan zijn er andere mensen nodig.

De eenling.
Niet tot de terroristen gerekend worden eenlingen, zoals Mohamed B, Mc Veigh en de unabomber. Figuren gefrustreerd door eigen falen, meestal door sociale onvaardigheid, voelen ze zich door de maatschappij afgewezen. Ze plegen aanslagen onder de dekmantel van een gelegenheidsideologie om niet voor gek versleten te worden, want dan zijn ze een gestoorde misdadiger en dus weer mislukt.

Rekrutering.
Er moet iets gebeurd zijn als vier goed geïntegreerde Britse moslims zich in Londen op blazen. Misverstand is dat zelfmoordterroristen altijd in uitzichtloze situaties verkeren en arm, onopgeleid en labiel zijn. Velen zijn redelijk opgeleid, zonder gewelddadig verleden Hun daden komen voort uit woede door vernedering, door onrecht zoals vijandige troepen op hun grondgebied, woede is een complexe veelkoppige draak. Wel zijn zelfmoord terroristen volgers, geen leiders en dus te manipuleren.
Begint met jongeren die kwaad zijn, een doel in hun leven zoeken, ergens bij willen horen. Ze willen iemand zijn, dat heeft met identiteit te maken en op internet vinden ze gelijkgestemden. Een kleine kring die hun opnemen en omarmen lijkt voor hun een hele wereld. Het is moeilijk eruit te stappen, de vlam wordt in stand gehouden door de leider, die de zelfmoordterrorist, uitrust, motiveert en het emotionele vuur brandend houdt. Ze kunnen iedereen tot razernij brengen met video`s over marteling, vernedering en verkrachting van landgenoten door de vijand. De organisatie doseert zo de woede.

Val van de terroristische oppositie.
Moe van het geweld verwacht het volk veiligheid en welvaart. Door de terroristische organisatie mee te laten regeren komt hun beperktheid aan het licht. Regeren is moeilijker dan mensen doden, opbouwen moeilijker dan afbreken, doen ze het slecht dan kunnen ze niet terug vallen op oude terroristische tactiek, ze verliezen hun aanhang, de grote verkiezingsoverwinning wordt niet zelden hun ondergang.

Het kwaad.
Voor opstandigen, zoals in Irak en Afghanistan, draait het om macht. Iets gewelddadigs goed praten door een ideologie, die maakt van terrorisme een vrijheidsstrijd. In werkelijkheid spelen vaak niet ideologie maar persoonlijke redenen uit de koker van hebzucht, begeerte en machtswellust, de hoofdrol.
Als je niet met hun eens bent, ben je de vijand, zoals je bij de oude kerk een heiden was die op de brandstapel belandde. Om het geweld te begrijpen hoeven we niet diep te graven, de oorsprong zit in onze ingeschapen gevoelens. Belediging en vernedering tast onze eer aan en wordt gevoeld als aantasting van ons bestaansrecht, van onze identiteit en dat is zeer bedreigend.

Vrijheidsstrijder
Vrijheidsstrijders uit naam van god en Vaderland, hun overwinning leidt meestal niet tot verbetering, ze kunnen niets anders als dat ze deden, namelijk door geweld hun zin krijgen. Che Guevara wiens intentie weinig met vrijheidsstrijd te maken had, maar met zijn aard als avonturier en zijn bekendheid dankt aan zijn bekende portret door Andy Warhol.
Het verdreven bewind krijgt revolutionairen als opvolger, niet de vrede maar geweld is hun vak. Het nieuwe bewind vormt de basis van willekeur dus terreur. Denk aan Amin, aan Stalin, aan Robespierre, maar ook Hitler en vele anderen in de geschiedenis die door geweld aan het bewind kwamen. Allemaal met de bedoeling de problemen van het land op te lossen.
De groepsgeest is gelijk de geest van een beest die de grens van waanzin overschrijdt, er is geen weg terug, de roem is geoogst, afscheid genomen, en smartengeld door de familie aangenomen.
De volgzame mens wordt gebruikt door 'heren' die op hoge leeftijd jammerend een natuurlijke dood sterven tussen witte lakens in eigen bed, omringd door familie, die hun “grootheid” prijzen. Mijn mening over deze lieden bespaar ik U.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 24 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: geweld

2.2 met 6 stemmen 1.850



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
25 augustus 2010
Ik vind dit een heel goede en gedetailleerde analyse van het terrorisme.
Toch ben ik het niet met je eens als je schrijft dat de beperktheid van de terroristische organisatie aan het licht komt als ze mee mag regeren. Soms gebeurt dat inderdaad wel, maar lang niet altijd.
Menachem Begin en Anwar Sadat waren eerst terroristen, maar later uitstekende en moedige politieke leiders.
De IRA en de ETA zijn nu ook voor het grootste deel overgestapt op politieke middelen en doen het volgens mij niet zo slecht.

Ik denk ook dat er een groot verschil is tussen terrorisme uit religieuze motieven en terreur door volkeren die zich af willen scheiden (Tsjetsjenen bv.). Wie een eigen republiek wil, hoeft anderen nog geen geloof op te dringen.
Een ander element is dat zulke bewegingen vaak ook wel goed werk doen, b.v. door de plaatselijke bevolking te helpen aan voedsel en medicijnen. Dat zie je nu ook weer in Pakistan.
Toch blijft terreur natuurlijk walgelijk. Het is nooit goed te praten, maar soms nog wel te begrijpen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)