Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Over 'Wilde vijg' van Nedjma

Zelden ben ik zo geraakt door een revolutionair boek als het in 2004 verschenen boek 'Wilde vijg' van Nedjma, een pseudoniem. Hoe zij zichzelf bevrijd heeft van een vrouwonvriendelijke, seks-verstikkende, schijnheilige cultuur. Orthodoxe vormen van geloof kennen wereldwijd dit fenomeen. Zij groeide op in een achterafdorpje Imchouk, waar ze leed onder de traditionele tirannie, waar ze gedwongen werd met een dubbel zo oude man te trouwen, op een manier die haar wezensvreemd was, waar zij van walgde. De oude man hield niet echt van haar en wist haar seksueel absoluut niet te bevredigen. Doordat ze maar niet zwanger raakte, werd ze door haar eigen moeder verstoten en dus vluchtte ze naar haar tante Selma in Tanger, die al voor haar die breuk met de (starre) islam had gemaakt. Haar grenzeloze openhartigheid is super terecht, ze is literair onderlegd, het is een onweerstaanbare explosie, die logisch is na zoveel jaren onderdrukking van haar vrijheidsdrang. Ze slaat met haar autobiografie een brug naar het vrije westen, naar alle mensen in de wereld, die zichzelf hebben ontworsteld uit de gewetenloze machtswellust van een patriarchale godsdienstwaanzin. Het is niet louter een Marokkaans probleem, maar een werelds probleem, ook een Hollands probleem, lees slechts 't Hart en Wolkers en je bent genezen van die vreselijk kerksferen vol dwang en sociale controle, volstrekt uit de tijd, de leegloop der kerken is nog steeds gaande, de laatste der Mohikanen lopen nog wat als trotse pauwen rond, door zichzelf geblinddoekt. De Islamitische kerken wacht eenzelfde lot, de eerste tekenen zijn reeds gaande, Nedjma, wie zij ook is, heeft daar een zeer positieve bijdrage aan geleverd. Wees eerlijk, hoeveel ellende en bloedvergieten hebben die kerkrichtingen niet opgeleverd? Dat die kerktorens anno 2010 nog steeds als trotse fallussen pronken, is een goddeloze schijnvertoning. Als collectieve angst ons weerhoudt om de eerlijke waarheid te vertellen, dan blijft de wereld verdeeld, want onbekend maakt onbemind. Dat mijn hommage 'Wilde vrouw' niet werd geplaatst is ook al een teken valse, onkundige angst. Onze vrouwen worden voor 'hoer' uitgescholden, terwijl 'Wilde vijg' bewijst dat het pure projectie is van die domme jongeren, en dan nog totaal verknipt en geïndoctrineerd door een macho-achtige, door mannen gekaapte religie. Ver verwijderd van het Yin-en Yang-principe van de Chinese wijsheid, anima en animus van Jung. Forceren is geen optie, maar her en der vluchtroutes aanleggen zie ik wel zitten, de spanning met speldenprikken verminderen is hoognodig. Struisvogelpolitiek, zwijgen, de mantel der liefde bewaren, is alles op de lange baan schuiven, het stof onder het vloerkleed schuiven. De vrouw, die schuilgaat achter de schrijversnaam Nedjma, loopt nu tegen de zestig, ik vind haar bewonderenswaardig moedig, in mijn ogen is zij een grof eerlijke, niets ontziende heilige!

Terwijl ik dit schrijf, denk ik, het zal wel weer te extreem en politiek te gevoelig liggen, de media is soms te laf voor woorden, censuur is fnuikend en onderdrukkend, net zo erg als andere negatieve tendenzen, zoals primitieve stammencodes, die individuen onder de knoet houden, geestelijk martelen en vierendelen. Dus mensen die andere mensen op een of andere manier onderdrukken, knechten, in de tang houden, zijn uit den boze, bedroevend slecht en ver van de Liefdesgod verwijderd. In Duitsland beweert een mesjokke pias dat de Turken zijn land negatief infecteren, wat bijna Hitleriaanse taferelen oplevert, dat is extreem zwart-wit-denken, dualistisch staalvreten, paranoia. Persoonlijk vind ik de Turkse mensen veel liever en guller dan de Duitsers, nederiger en humaner. Hoe durft die gefrustreerde schavuit! Weer zo'n angstneuroot in de spotlights! Banaal, huiveringwekkend banaal.

En toen was daar haar bevrijdende minnaar, haar evenbeeld in mannelijke gedaante, Driss, die haar de seksuele vrijheid in alle facetten leerde meemaken, volop en ongekend, subtiel en grensoverschrijdend. Ze leerde haar vrouwelijkheid totaal te beminnen en te laten beminnen, ze ging erg ver in haar seksuele ontdekkingsreizen, maar ze bleef haar ziel trouw en vooral haar wilde vijg. Driss bedroog haar met twee lesbische hoeren, zelfs met mannelijke minnaars, zodat ze uiteindelijk hem afwees, maar in haar herinneringen blijft hij de man van haar leven, heeft hij haar het meeste seksuele genot geschonken en daarbij de geestelijke bevrijding! Ze had lesbische ervaringen, vele mannen over de erotische vloer, maar haar trouwe liefde voor de tragische Driss is hartverscheurend en ver boven alle onderdrukkende poespas heen reikend. Ik snap niet waarom sommige mensen andere mensen de vrijheid niet gunnen/geven, terwijl dat een fundamenteel recht van ieder mens is, ingesteld door de Schepper zelf. Jaloezie?

Schrijver: Joanan Rutgers, 31 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: idool

1.5 met 4 stemmen 988



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Regatta
Datum:
1 september 2010
Extatisch schelden op anderen waarbij je jezelf op de borst klopt is geen kunst.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)