Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

de Draaideur

De eerste herinnering, het begin van mijn geheugen, onderstreept slechts de vergeten jaren die daaraan vooraf zijn gegaan. Woorden van gelijke strekking las ik onlangs in het katern Letter&Geest van dagblad Trouw van zaterdag 4 september 2010.

Net als iedereen heb ook ik niet één, maar méér eerste herinneringen. Dé Eerste Herinnering is volgens mij een brij van memorie in het algemeen, gespecificeerd in speciale herinneringen in het bijzonder. Het enige waar je volgens mij geen herinnering aan kan hebben, is jouw eigen geboorte en de oriënteringsperiode, onbewuste tijd van herkennen, oordelen en opslaan, nadien.

Binnen een paar jaar is ook dat tijdvak teneinde en is een geheugen zodanig ontwikkeld dat het zich in een korte- en langetermijngeheugen heeft gesplitst. 'k Ben geen neuroloog, maar 'k stel mij zo voor dat deze dan beide voor zichzelf zorgen, als althans, en dit is vanzelfsprekend een uitdrukkelijke voorwaarde, beide in een uitmuntende conditie verkeren en functioneren.

'Vergeven en vergeten', is een gezegde/spreekwoord, dat vaak zo voor de vuist weg, tussen neus en lippen door, wordt uitgesproken. Hierbij moet worden aangetekend en opgemerkt dat voor de één vergeven hoe dan ook is uitgesloten, terwijl de ander met vergeten juist meer moeite heeft of zal hebben.

Gedeelde herinneringen kunnen op zeker moment hun eigen weg gaan leiden. Reminiscenties van jouw (reis)partner kunnen wel degelijk anders zijn dan jouw eigen beleving. Het is wat dit betreft maar net hoe een belevenis wordt ervaren en geïnterpreteerd. Het zou wat dit aangaat zelfs zo kunnen zijn dat wordt geprobeerd een bepaalde perceptie te reconstrueren of te rectificeren. 'k Kan mij zelfs voorstellen dat er mensen zijn die herinneringen aan henzelf uit het geheugen van een ander, bijvoorbeeld een getuige, willen verwijderen. Gebrouilleerde mensen daarentegen, houden dezelfde herinneringen van en met elkaar, daar de gemene deler in alle gevallen de overeenkomsten zijn. Mijn dierbaarste herinnering aan haar is tegelijk mijn meest irritante; van de ingeslagen weg naar herstel afwijken.

De subtitel van deze beschouwing is 'de Draaideur'. Net als zo'n in- en/of uitgang is ons geheugen: we nemen waar, zien, lezen, leren en slaan op of verwijderen/drukken (on)bewust op de delete-knop. Afhankelijk o.a. van tijdsduur en/of importantie van de door ons gegenereerde informatie. 'k Neem haar niets (meer) kwalijk en ik veronderstel zij mij nog minder, daar zoals eerder gememoreerd, een ruzies veroorzakende verhouding een relatie van mensen is/was waarbij de gemene deler in alle situaties de overeenkomsten zijn. Convenanten zijn contracten en soms, nee vaak, worden die met voeten getreden. Hoe intens zo'n (liefdes)relatie ook is geweest. Veel verhoudingen zijn niet voor het leven.

Gestorven dierbaren worden op velerlei manieren in herinnering gehouden: een foto is hierbij de meest zichtbare memorie. Naast de analoge foto, hebben we natuurlijk de modernere opname-apparatuur. Kiekjes echter zijn koploper, hoewel tegenwoordig niets te gek is. Gewoonte en gebruik is ook bij en in de rouw aan veranderingen onderhevig. De hele wereld blijft veranderen.

Trauma. Verdringing. Betrouwbaarheid. Devaluerend of gedevalueerd geheugen kan tot (veel) verdriet leiden. Zonder enige moeite zelfs. Een betrouwbaar gegeven is slechts liefde, want die overwint alles. Zelfs misrekeningen van jaren terug of vergissingen van recentere datum. Naastenliefde en genegenheid zijn binnen deze materie twee verschillende disciplines.

(Mede)menselijkheid, beter gezegd: het gebrek daaraan bij (te)veel mensen, zorgt voor wrijving en verbittering. Vanuit een humaan- en humanitair oogpunt, met een menselijke en sociale visie, zou deze wereld, onze globe, voor veel meer mensen dan nu het geval is iets van een paradijs moeten hebben. Een walhalla, een hemel op aarde. Het tegendeel is veel vaker het geval. Dit is jammer voor de mensen die willen blijven vechten voor een betere plek en catastrofaal voor hen die hiertoe niet in staat zijn.

Ga voorbij aan een vergeettechniek en confronteer!

Schrijver: Annejan Kuperus, 16 september 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 2 stemmen 210



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)