Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over kinderen

Eva Gerlach: Buiten schot

Buiten schot

Iemand was bezig, op zijn gemak de fietsenhokken
leeg te roven terwijl wij luisterden naar een
fameuze ruzie bij de buren. Onder het schreeuwen
van jij en jij, draven op trappen en gooien met
allerlei spullen dacht ik nog dat ik een soort
morrelen hoorde, iets als het rijden van dunne
wielen achter in het straatje, een fietspomp
rustig gehanteerd. Iemand die 's nachts
weggaat op een tochtje, ik lag er kalm als
een kind naar de dingen van grote mensen naar
te luisteren. Zij naast ons keerden zo te horen
hele kasten om, het zou wat op te ruimen geven
morgenochtend, als wij bezig waren ongehaast,
trommeltjes achterop, naar school te fietsen.

Eva Gerlach, pseudoniem van Margaret Dijkstra, is geboren in 1948 te Amsterdam.
Alweer iemand waar weinig biografische gegevens van bekend zijn, niet voor niets was ze erg boos toen haar uigever Theo Sontrop haar ware naam onthulde aan de media. Literaire critici dachten jarenlang dat het een pseudoniem van Gerrit Komrij was.
Van 1953 tot 1966 (dus van haar vijfde tot haar 18-de levensjaar) woonde zij met haar ouders in Paramaribo, Suriname. Haar jeugdervaringen zijn dus grotendeels gevormd door deze tropische omgeving met het verbluffende natuurschoon en de vriendelijke, vrolijke Surinamers. Surinaamse gerechten en Surinaamse, kleurrijke ijsjes en drankjes, dans en zang. Dat is een prachtige plek om literaire beelden te verzamelen.

Toch vestigde zij zich in de schilderachtige stad Amsterdam, waar zij nog steeds woont en werkt. Ze schreef al vroeg in haar jeugd gedichtjes. In 1977 werkte ze in een bibliotheek en daar schreef ze gedichten op kleine bibliotheekkaarten, vooral ook omdat er veel tijd overbleef. Ze verdraaide de saaie werkelijkheid tot romantische versiering. In dat jaar publiceerde ze in het 'Hollands Maandblad'. Twee jaar later verscheen haar debuutbundel 'Verder geen leed', waarvoor ze de Van der Hoogtprijs ontving. In 1989 verscheen 'Hee meneer Eland', een boek voor kinderen, waarvoor ze de Zilveren Griffel ontving.
Ze studeerde een paar jaar Spaans, culturele antropologie en literatuurwetenschap.
In 1995 kreeg ze de Jan Campertprijs en in 2000 de P.C. Hooftprijs.
Ze schreef ook jeugdpoëzie en kinderboeken plus ze was vertaalster.
In 2001 schreef ze wekelijkse columns in 'De Morgen'.
Ze publiceerde uiteindelijk zo'n twintig gedichtenbundels, waarvan de laatste tot nu toe 'Situaties' heet, verschenen in 2007.

Ze schrijft sterk autobiografisch en meestal over het dagelijkse leven. Uit foto's van haar blijkt dat zij niet alleen innerlijk, maar ook uiterlijk een bijzonder mooie vrouw is. Ze geldt als één van de grootste dichteressen van na de tweede wereldoorlog. Meer kan ik er helaas niet van maken.

Schrijver: Joanan Rutgers, 3 november 2010


Geplaatst in de categorie: kinderen

1.8 met 4 stemmen 845



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)