Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Simon Vinkenoog: Een sterk verhaal

Een sterk verhaal

en op de achtste dag
besloot ik mezelf te scheppen
uit de kuil waarin ik als kind gevallen was.
ik had een groen schepje
- onbreekbaar plastic -
van het merk madeintaiwan.
eenmaal uitgegraven
beviel ik mezelf zo goed
dat ik jou schiep.
ik droeg een paarse cape
met gouden epauletten
en blauwe kwastjes
waarmee ik lucht schilderde,
en ik was verbaasd
want je borst ging op en neer.
ik zuchtte wat wolken
om samen op weg te drijven
en aldus geschiedde.
jij mocht me God noemen
of Erwin. dat is het dus geworden.

Simon Vinkenoog werd in 1928 geboren te Amsterdam.
Hij was het enige kind van Hendrik Albert Vinkenoog en Anna Katharina van Meel.
Zijn ouders gingen in 1934 scheiden, waarna hij met zijn moeder in De Pijp ging wonen.

In 1944 behaalde hij zijn Mulo-diploma, waarna hij twee jaar bij uitgeverij Querido ging werken.
In 1946 trouwde hij met Jenny Levèvere en zij kregen een zoon, Robert (1947). Na een half jaar gingen zij al weer uit elkaar.
In 1948 trouwde hij met Judith Cohen en met haar vertrok hij naar Parijs, waar hij ging werken voor Unesco, bij de afdeling boeken/publicaties. Dat werk deed hij tot 1956.
In 1949 begon hij zijn eenmansblad 'Blurb', later schreven anderen eraan mee; Claus, Hermans, Lucebert, Andreus, Hanlo.
In Nederland werd 'Braak' uitgebracht, eenzelfde variant qua inhoud. Er verschenen acht nummers van Blurb.

In 1950 verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Wondkoorts', veelal geïnspireerd door Parijs, de schilders (Corneille en Appel) en de beeldhouwers (Zadkine en Jajiri).
In 1951 verscheen het beroemde boekwerk 'Atonaal' en de Vijftigers waren een feit. Ze wensten geen traditionele vormen meer.
Vanaf 1952 gebruikte Simon flinke hoeveelheden wiet.
In 1958 trouwde hij met Ilse Monsanto en in 1961 kregen zij een zoon, Alexander.
In 1959 had hij enkele LSD-trips, een experiment, op eigen verzoek verlengd.
Hij maakte talloze reizen naar bijvoorbeeld (Zuid)Amerika, Azië en Noord-Afrika.

Hij is sterk beïnvloed door de surrealisten.

In 1964 trouwde hij met Reineke van der Linden.
Datzelfde jaar kreeg hij een gevangenisstraf van zes weken vanwege zijn marihuana-gebruik. Dat hij van vrouw naar vrouw oversprong, zoals een bij van bloem naar bloem, zal zeker verband hebben gehad met zijn dagelijkse stoned-zijn.
Begin jaren 70 trouwde hij met Barbara Mohr, met wie hij twee kinderen kreeg; Anna-Sunya (1973) en Arthur (1978). Tot ver in de jaren 80 bleven ze bij elkaar. Er zat dus toch een stijgende lijn in zijn trouwbelofte.

Hij was dé vertegenwoordiger van de hippiegeneratie en zijn poëzie is te kwalificeren als psychedelische poëzie, omdat hij bijna voortdurend in die toestand verkeerde. Hij was ook een vast medewerker van het esoterische tijdschrift Bres, waarin hij een eigen rubriek had, 'Wereld in beweging', dieik altijd met bewondering gelezen heb.

In 1970 zat hij op Ibiza, waar meerdere schrijvers bivakkeerden, zoals Nooteboom, Claus, Mulisch, Schierbeek, Cremer, Vaandrager, Verhagen.

Simon voltooide meer dan dertig dichtbundels en veel prozawerk. Ook was hij beeldend kunstenaar.
In 1989 trouwde hij tenslotte met de 26 jaar jongere Edith Ringnalda, een knappe verschijning. Ze hadden samen een volkstuinhuisje in 'Buitenzorg', waar zij dolgraag vertoefden. Simon verzamelde alles wat hij op straat vond en dat hing hij dan aan een touwtje rond zijn terras. Het had iets sjamanistisch. Ook wel iets van het gebleven vrije kind in hem.

Ik heb hem ook een keer in Amsterdam zien optreden tijdens zijn literaire rondvaart, hij ratelde aan één stuk door, wat een woordenvloed, maar virtuoos. Wiet maakt veel energieën los.
Hij woonde o.a. aan de Noordermarkt 13 in Amsterdam.
In 2009 werd zijn rechter onderbeen geamputeerd, net als bij een van zijn idolen Arthur Rimbaud. Hij stierf later abrupt aan een zware hersenbloeding. De meest vitalistische Vijftiger begon aan zijn eeuwige trip.

Schrijver: Joanan Rutgers, 4 december 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 3 stemmen 305



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)